Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Μαΐου 2025
Αι βαυαρικαί απαιτήσεις εφαίνοντο τεθαμμέναι διά παντός, ότε τω 1880 ο Βίσμαρκ, νέος θεός από μηχανής, βλέπων ότι η Ελλάς είχεν αναγνωρίση τα παλαιά της χρέη και θέλων κατά το σύστημά του να παράσχη προσωπικήν υπηρεσίαν προς οικογένειαν αποτελούσαν μέρος της γερμανικής αυτοκρατορίας, ενετείλατο τω γερμανώ πρεσβευτή Ράδοβιτζ ν' απαιτήση παρά της Ελληνικής κυβερνήσεως τον κανονισμόν του προς τους κληρονόμους του Λουδοβίκου χρέους.
Μα μη νομίσετ' ότι ζητούμ' αυτά τα μέρη, Διότι ωφελείας η γη των θα μας φέρη, Αλλά διότι μόνον ελπίζομεν μια μέρα Καμμιά αρχαία δόξα να βρούμε κι' εκεί πέρα, Διά να φουρκισθήτε Εσείς οι Αβδηρίται. Ποιος εβίασε τον Βίσμαρκ προσκλητήριον να στείλη Κι' εις εμένα; . . . Εσείς μόνοι εγαυγίζατε σαν σκύλοι, Ότι πρέπει να καθίσω στο συνέδριον μαζύ σας Και με σας να έχω ψήφους στα ζητήματά μου ίσας.
Την πολλή σου εξυπνάδα εις ενέργειαν να βάλης Κι' ασπροπρόσωπον το έθνος των ελλήνων συ να βγάλης· Και εάν κανείς θελήση να σου κάμη τον τεχνίτη, Δίχως καν στιγμή να χάσης, ευθύς έμπα του στη μύτη, Για να δείξης πως ο έλλην, όταν θέλη, ειμπορεί Να τα βάλη με τον Βίσμαρκ και με τον Σαλισβουρύ.
Νομίζω ότι πολύ προτήτερα από τον Βίσμαρκ εφευρήκα εγώ το «Μακάριοι οι κατέχοντες». Οι αισθηματικοί θεωρούσιν ως ελάττωμα της τοιαύτης κατοχής και εν γένει του γάμου, ότι είνε ο τάφος του έρωτος. Τοιούτον όμως παράπονον δεν ηδυνάμην να έχω εγώ, αφού υπανδρεύθην επίτηδες διά να τον θάψω, από πόθον όχι εκτάκτων απολαύσεων, αλλ' ησυχίας, και κατώρθωνα να είμαι καθ' ημέραν ησυχώτερος.
Αχ! ας ήμουνα πουλάκι, Δεληγιάννη, να πετάξω Με εσέ στο Βερολίνον, και κρυφά να σε κυττάξω Πώς θα μπης στου συνεδρίου την απέραντη την σάλα, Πώς θα χαιρετήσης τόσα υποκείμενα μεγάλα, Πόσας ρεβεράνς θα κάμης, και με ποίο σοβαρό Θα καθίσης στου Σουβάλωφ και του Βίσμαρκ το πλευρό.
Κι' αν ο Σώλσβουρυ, ο Βίσμαρκ, ή ο κύριος Ανδράσσυς Κάμνουν ότι ξεροβήχουν στας δικαίας σου προτάσεις, Τότε πλέον είν' ανάγκη την γροθιά σου να τους δείξης, Και τα δόντια σου αφρίζων με πολύν θυμόν να τρίξης. Τέλος πάντων, Δεληγιάννη, εις εκείνη την στιγμή Κάμε ό,τι ειμπορέσης για του έθνους την τιμή.
Αυτά είπ' ο Δεληγιάννης, και με θόρυβον εκτύπα Και εκύτταζ' ολοένα απ' της κλειδωνιάς την τρύπα, Για να ίδη, εάν όσα μετά τόλμης είπε τόσης Επροξένησαν στον Βίσμαρκ και τους άλλους εντυπώσεις. Και τωόντ' οι διπλωμάται, άμα ήκουσαν αυτή Την μεγάλη ρητορεία, τους επήγε ριπιτί.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν