Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Ιουνίου 2025
Ανήγειραν δε προς τιμήν της φιλοπάτριδος ηρωίδος εν τη Ακροπόλει και ναυν, εντός του οποίου όλοι οι νέοι των Αθηνών ωρκίζοντο ότι θέλουν υπερασπίζει μέχρι τελευταίας αναπνοής τους συμπολίτας των, την θρησκείαν των, την πατρίδα των, και τους νόμους αυτής.
Από του ύψους της μύτης αυτής επόμενον ήτο να βλέπη τα πάντα εις το χωριό μικρά και ευτελή, από των οικιών μέχρι των κατοίκων. Κανένα δεν εθεώρει άξιον της τιμής να γίνη σύζυγός της. Μόνον ο Σμυρνιός εξείχεν εις την κρίσιν της. Ήτο αυτός ο πρώτος μεταξύ των γαμβρών, όπως αυτή ήτο η πρώτη μεταξύ των νυμφών.
Η κορασίς αύτη ήτο απαράλλακτον αντίτυπον της μητρός της, μικρογραφία της αυτής εικόνος. Μακρά, ισχνή, λευκοτάτη, κηρόπλαστος. Εν τούτοις η μάμμη της δεν την ηγάπα. Επροτίμα τον αδελφόν της, τον μικρόν Πολυχρονάκην, τετραετές παιδίον «με τέσσαρα μάγουλα», ακριβές αντίγραφον του πατρός του.
Και το ενδιαφέρον δεν περιωρίσθηκε απλώς στην κλασσική στολή ή τις φορεσιές των ξένων λαών έγινε αρκετή έρευνα, προπάντων από τους ανθρώπους του Θεάτρου, του αρχαίου κοστουμιού και αυτής της Αγγλίας· κι όταν ο Σαίξπηρ στον πρόλογο κάποιου δράματός του εκφράζη τη λύπη του γιατί δεν μπορεί να παραστήση τις περικεφαλαίες εκείνης της εποχής, μιλεί σαν διευθυντής θεάτρου και όχι απλώς σαν ποιητής της Ελισάβετ.
Η αποστολή μου τέλειωσε, είπε ο έντιμος ευνούχος, Θα μπαρκαριστώ στην Κιούτα και θα σας πάω πίσω στην Ιταλία. &Μα τι συφορά να μην έχης αρχίδ ....& Τον ευχαρίστησα με δάκρυα όλο τρυφερότητα· αλλ' αντίς να με πάη στην Ιταλία μ' έφερε στο Αλγέριο και με πούλησε στον μπέη αυτής της χώρας.
Αλλ' αντ' αυτής όμως ποία — Θεέ και Κύριε! — είνε η φοβερά εκείνη κραυγή, η σχίζουσα τα ώτα ως μελωδικόν κορύφωμα νεοβαγνερικής μουσικής, και καλύπτουσα τον κυλιόμενον πάταγον των τροχών παρελαύνοντος αμαξίου; Είνε σάλπισμα δαίμονος κρυολογημένου, ή απαίσιος ήχος σχιζομένου πανίου; είνε ροκάνας υπερμεγέθους κρωγμός ή υλακή θηρίου τινός της Αποκαλύψεως; Είνε ζώου μυκηθμός ή παράφρονος άναρθρος κραυγή;
Η μήτηρ ήτο Μηδίς, θυγάτηρ του Αστυάγους, βασιλέως των Μήδων· ο πατήρ ήτο Πέρσης και υποτελής των Μήδων· κατώτερος δε ων αυτής υπό όλας τας επόψεις, έλαβε γυναίκα την δέσποινάν του.» Τοιαύτη ήτο η απόκρισις της Πυθίας, οι δε Λυδοί επιστρέψαντες εις τας Σάρδεις ανεκοίνωσαν αυτήν εις τον Κροίσον όστις ακούσας αυτούς επείσθη ότι έπταιεν αυτός και ουχί ο θεός.
Καταφανεστέρα κάπως ήτο η πρόοδος κατά τους αγώνας του 1875, οίτινες επίσης ετελέσθησαν εις το Στάδιον. Αλλ' η σωμασκία ήρχιζε να διαδίδεται, εισαχθείσα και εις τα σχολεία υποχρεωτικώς. Ο I. Φωκιανός, επιδοθείς ολοψύχως εις την διδασκαλίαν και την ανάπτυξιν της γυμναστικής, συνετέλεσαν υπέρ πάντα άλλον εις την σημερινήν πρόοδον αυτής.
Την δε δικηγορικήν και δημηγορικήν και συζητητικήν, όλην μαζί πάλιν θα την ονομάσωμεν με ένα όνομα επάνω κάτω πιθανουργικήν. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Και λοιπόν της πιθανουργικής αυτής ας παραδεχθώμεν δύο γένη. Θεαίτητος. Ποία; Ξένος. Θεαίτητος. Και βεβαίως γίνονται το καθέν από αυτά ανά έν είδος. Ξένος.
Μόλις έκλεισε τους οφθαλμούς εις τον ύπνον, και η θύρα ηνοίχθη. Ήτο ο Θευδάς, όστις είχε κλείδα ως και ο κύριός του, δυναμένην έξωθεν νανοίγη την θύραν, αν και ήτο μεμοχλευμένη έσωθεν. Όπισθεν τούτου ίστατο και άλλος τις, όστις είχε την χείρα επί της καρδίας προσπαθών να συνέχη τους βιαίους αυτής παλμούς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν