Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Alleen bleef toen nog over: Een grafelijke toren, Het overschot van vroeger eeuw, Toen Hollands fiere vrijheidsleeuw Zijn brulstem hier deed hooren; Toen Brederodes edel bloed Vianen als zijn have en goed Veredelde en versierde. Toen steeds een fiere ridderdrom, De bloem van Hollands adeldom, Langs zijne vesten zwierde.
Hij poogde mij te overtroeven; hij overdreef nog zijn onsierlijke, niets-beteekenende bewegingen; hij raasde langs mij heen alsof hij mij omver zou rijden en in 't niet doen verzwinden; maar ik voelde mij licht, licht, en vlug en handig, en zoo vast en zeker in mijn kunnen: ik was als van de aarde opgetild en op wieken gedragen; ik zwierde en dreef en zwaaide en zwenkte; ik zag daar Tieldeken op den oever staan en voelde als 't ware heel mijn leven en mijn toekomst in haar handen; 't was overwinnen of niet meer bestaan en ik wilde bestaan en ik wilde overwinnen.
En voor de laatste maal vlamden de kleuren van den stier op, telkens als hij in de rondsleuring zwierde van de schaduw in de zon.
En zij keek eens en zij knikte, En zij keek weêr en zij blikte Op haar vlugge beentjes neêr; En zij danste een passedijsjen, Naar een zacht geneuried wijsjen, En zij knikte keer op keer. Maar het was, terwijl zij zwierde, Of het luik op 't hengsel gierde, Of... doch langer geen geluid; Echter kraakte vast de wingerd, Om haar vensterken geslingerd.... Wie sprong binnen? 't Licht woei uit!
En die massa galoppeerde vooruit in den kletterden regen, als een stuk levende aarde. Marieke hield zich vast aan de weelderige manen der steigerende merrie, en lachte heldere gillen uit. Pallieter zat los op zijn paard, zwierde met zijn armen, en huilde uit zijn sterke keel het schetterende horenlied van Walkuren van Wagner. Het klonk lijk een trompet.
Maar op 4 November: boem! weer op een boom. Oogenschijnlijk geen bijzonders, doch, nauw aangezet, rammelde de schroef als een bezetene. Laten duiken; het bleek dat het schroefraam voor de helft reeds was weggestooten, de andere helft zwierde los onder de boot en hierin ratelde de schroef. Die andere helft werd er dus ook maar afgetrokken.
Soms was het net, alsof Hilda het boven de muziek uit hoorde, en dan kwam zo bij het dansen heelemaal uit de maat. Maar hoe langer ze danste, hoe meer ze het horloge en ook hoe meer ze hare oude pleegmoeder vergat, die thuis met verlangen op haar zat te wachten. En op 't laatst dacht ze nergens anders meer aan dan aan haar eigen plezier. Ze zwierde maar in 't rond, lachte, praatte.....
"Aha! Je begint al!" riep de ander met woeste vreugde, en van 't "lento" ging ze over in een "allegro vivace." De ongelukkige stiet een kreet van pijn uit, en hief levendig den voet op. "Zul je dansen ... zwarte h...?" zeide onze dame, en de zweep zwierde en zwiepte door de lucht. Sisa liet zich op den grond vallen, bracht beide handen aan haar beenen, en keek haar beul met uitpuilende oogen aan.
Uit den blauwen hemel kwam de jonge Lente gevaren en zijne zwellende vaandels zwierde hij overal. Hij barstte van uitbundig leven. Hij sprong met geweld over de gonzende stad en hij plaste in bundels van stralen. Zijne jeugd veranderde het uitzicht van al wat binnen de kamer was.
Want de wortels der eeuwenheugende eiken, waaruit hij is opgebouwd, schaduwden, door hun omgrijpen en uitschieten, in de wouden en op het gebergte, slechts flaauwelijk de duizende slagaderen des maatschappelijken levens af, waarmeê het in aanraking kwam, waarin het greep, toen het op het Y vlagge en wimpels zwierde, luister onzer handelsvloot, als het was! die het zal kwetsen en stremmen, wanneer het nooit uit den schoot der wateren weêr opdaagt, beladen als het werd met de weelde van het Oost!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek