United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar even als een schaduwbeeld, Dat vluchtig wegdrijft voor de winden, Zoo moest al spoedig hun genot, Hun zoete mijmerij verzwinden. Zijn zuster, 't vloekbaar beeld des Nijds, Wien Cerberus aan d' afgrond teelde, Nam tandenknarsend list bij list Te baat tot storing hunner weelde. De vader maar wat woekeraar Kan deernis of gevoel bevatten?
Sombere holten waarin duizend waerelden verzwinden kunnen. Het is alles vervaarlijk, onbegrijpelijk, wij hooren geen geluid, verblindend is het en doodstil, schijnbaar onbeweegelijk. Maar wee ons! zoo het gehoord kon worden, wat ware het geluid! Wee ons! wat ware de snelheid zoo wij nabij waren!
Maar Goethe wist ook, dat waar twee zich vinden in 't kamerkijn, de waereld breed en wijd voor hunner liefde gloorie kan verzwinden met al haar heerlijkheid. En voor een gouden woord van Dante's lippen een juubel-klinken uit Hebreeër-psalm zien we¯al ons bangelijk getob verglippen als spook voor klokkengalm.
... Aldus zien wij dat schoon leger, al onze hoop op redding, verzwinden als spoken bij den zonsopgang; maar God is met ons, en als de aarde ons ontsnapt, zullen wij te water voortwerken. Leve de Geus! Badend in tranen, kwam 't meideken zeggen tot Lamme en tot Uilenspiegel: Te Meulestede laat Spelle, voor geld, moordenaars en coquinen ontsnappen. En onschuldigen doet hij ter dood brengen.
Die verovering, waarvoor hij alles had opgeofferd, thans bleek zij als het ware een schaduw, welke hij had vervolgd en meenen te grijpen, maar die hij op dit oogenblik, te midden van rook en vlammen, in de lucht zag verzwinden. Een groote gejaagdheid maakt zich nu van hem meester. Elk oogenblik staat hij op, loopt met snelle schreden door zijn vertrekken, en gaat eensklaps weer zitten.
Menigmaal wanneer hij vermoeid was kwam er een neêrslachtig voorgevoel in zijn ziel, dat al zijn verlangen vergeefsch zou zijn, zich nimmer zou uiten, maar verzwinden om niet, en hij peinsde ernstig somtijds wat het wel was, dat hij 't liefst zou willen ter wereld, maar wist het niet.
Hij poogde mij te overtroeven; hij overdreef nog zijn onsierlijke, niets-beteekenende bewegingen; hij raasde langs mij heen alsof hij mij omver zou rijden en in 't niet doen verzwinden; maar ik voelde mij licht, licht, en vlug en handig, en zoo vast en zeker in mijn kunnen: ik was als van de aarde opgetild en op wieken gedragen; ik zwierde en dreef en zwaaide en zwenkte; ik zag daar Tieldeken op den oever staan en voelde als 't ware heel mijn leven en mijn toekomst in haar handen; 't was overwinnen of niet meer bestaan en ik wilde bestaan en ik wilde overwinnen.
Nadat de brug voltooid was, zag Aldegonde zijne hoop om Antwerpen tegen den overmachtigen vijand te verdedigen, meer en meer verzwinden. Toch trachtte hij de burgerij tot eene krachtige verdediging op te wekken, en nog eenmaal flikkerde eene straal van hoop op overwinning.
Hij die steeds zoo weinig van zeggen was, kon thans uren lang met hen gemeenzaam zitten spreken, en de uitdrukking van leed en droefheid, die sinds jaren zijn gelaat versomberde, scheen nu ook dagelijks meer en meer te verzwinden onder den heilzamen invloed van opbeurender gedachten: "Ik ben zoo gelukkig tusschen u beiden," sprak hij somtijds met aandoening.
De vreemde heerschzucht had de openbare verbastering ten troon gevoerd; onze moedertaal, de taal der Vlaamsche helden, werd niet alleen miskend, maar bespot en veracht; onze luisterrijke geschiedenis was vergeten; het uitheemsche bederf stroomde langs alle zijden over onze grenzen tot in den schoot onzer huisgezinnen; onze godsdienstige gevoelens, onze rechtzinnige zeden, onze nationale roem, onze taal, alles, alles ging verzwinden in de gulzige kolk der Fransche goochelbeschaving.
Woord Van De Dag