United States or Papua New Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Zie, wat hebt aan oew oog?" riepen ze met drieën. "Tegen nén boem geloepe," zei Pallieter. "Mor lot ons koffie drinke, want 'k hem hoenger." Maar Charlot kon het blijde nieuws niet in zich houden; zij vertelde het hem in zijn oor. "Watte?" riep Pallieter vol blijdschap. "Is da' waar Marieke?" Marieke knikte bevestigend en wierd rood tot in heur haar.

Zoo zat de soldaat te denken en te denken alleen op zijne kamer. Hij vergat alles, ook, dat het later werd. Daar sloeg de klok twaalf 't was nacht! Nog dacht de soldaat aan de prinses. Op eens riep hij: ik moet en ik wil haar zien! Hij greep naar zijn zilveren lucifersdoosje en streek drie lucifers te gelijk af! Boem! daar vloog de deur open, en de allergrootste hond sprong binnen.

De herberg en 't dansen hoefde er niet eens by om naar zoo'n heerlyk land te verlangen. Je moet 'm zien staan in z'n travalje, zei de pastoor. Klik, klak, bim, boem, de vonken vliegen rechts en links! En z'n mouwen opgestroopt tot den schouder toe, want je begrypt, zoo'n smid werkt in z'n hemdsmouwen. Wouter voelde neiging z'n pronkjas uittetrekken, en aan 't smeden te gaan.

Het spreekwoord, dat zegt: "Als één schaap over den dam is, volgen er meer," wordt hier bewaarheid; want aangemoedigd door het voorbeeld van het jolige groepje, stroomt weldra jong en oud de tent binnen. Tsching taterata. Boem! la, la Tsching, taterata boem! boem! boem! Tèttètterêtetê Tsching, boem! Oorverdoovend klinken groote trom en bekkens.

Daarom klom ik op een vat en sprak ze aldus aan: "Vrouwen van Marken," riep ik, "ik ben hier gekomen, om uwe gastvrijheid in te roepen. Mijn hoedanigheid van vreemdeling geeft mij dus het recht, te proeven van uwe vruchten, ook van de perziken uwer wangen.... Ik verzoek stilte en beloof, u presentjes te zullen geven ... boem, boem, boem!"

Maar op 4 November: boem! weer op een boom. Oogenschijnlijk geen bijzonders, doch, nauw aangezet, rammelde de schroef als een bezetene. Laten duiken; het bleek dat het schroefraam voor de helft reeds was weggestooten, de andere helft zwierde los onder de boot en hierin ratelde de schroef. Die andere helft werd er dus ook maar afgetrokken.

Zijn taaie nek werd gestriemd door een vet koord.... kijk, in zijn borstgleuf hing een amulet, geschaafd was de huid van den ouden man, die slaande de doffe slagen, boem, boem op een trommel gedragen als een overlangsche ton, zijn gebarsten lippen breed en paarsch openspleet in een geheimen lach, zijn oogen in de haarlooze leden rondglibberen liet, en 't wit er van was roodig.

"Boem, boem!" herhaalden de geestdriftige jonge meisjes, zonder dat ze een woord verstaan hadden. Daar zij mij nog altijd tegenhielden, begreep ik wel, dat ze tolgeld wenschten te ontvangen; maar ik zwaaide mijn camera op de manier van een tomahawk, uitte een gil en sprong op den dijk.

In de brandende zon hing de menigte te braden op de stoep, opdringend, met de ongure nieuwsgierigheid van menschen, die graag met 'n dooie zien sollen. Maar nou kwam-die. Klots, klots. De dwarshouten worden in de koets gelegd. Boem. Een benauwde dreun. De kist glijdt in den wagen. Het zwarte kleed flapt over de houten wanden... 'n Beetje meer aftrekken Dirrèk... Dichter dringt het volk.

»Hoor, hoor! #boem! boem!# dat is het kanon! De trein komt dadelijk. Goed kijken, jongensDe halzen uitgerekt, de oogen turende op den uitgang van het koninklijk paviljoen, dachten Jan, en Louis over niets meer dan hoe hard ze hoera! zouden roepen. In de wachtkamer is te midden der hooge heeren de kleine Willem Roëll, zoontje van Hr.