Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Zijn aanschijn was als van een man die leed: 't Leek of hij tegen eigen wenschen vocht, Wijl, 't hoofd omlaag, of hij te mijden zocht Der menschen blik, hij zuchtend verder schreed. Hij zag me, en bij den naam riep hij mij toe, Zeggend: "Ik ben uit dit ver oord gekomen, Waar door mijn wil de Liefde uw harte bindt; En 'k peins waar 'k nieuwe vreugden voor u vind."
"Ik had hem gisteren avond kunnen pakken!" zeide hij zuchtend, terwijl hij den pleister wegnam, en zich oprichtte, om het gelaat en de gestalte van Elias weer aan te nemen. "Vae Victis!"
Zij voelde zich gesard en ook eindelijk kwaad worden. Haar oogen schitterden en een heete kleur kwam over haar ingevallen wangen "Hawèl, moeder, as ze 't ou vroagen zeg dan veur mijn poart dat 't leugens zijn!" riep zij eensklaps nijdig en bits. De oude vrouw schudde zuchtend en kreunend het hoofd.
Haar zuivre ziel, vol van genade leeft, Nu zij het lieflijkst lichaam heeft verlaten, Verklaard in 't harer schoonheid waardig oord. Wie niet om haren dood moet weenen heeft Een hart van steen, zoo slecht en zoo verwaten Dat het naar ootmoed nimmer heeft gehoord. Geen laag gemoed, door hoogste kunst gespoord, Kan zich maar iets verbeelden van haar wezen; Zoodat geen rouw noch weedom het benart. Maar om zijn diepe smart Zuchtend en klagend moet te sterven vreezen, En van
"Meent gij dan dat de vervloekte Denemarker uit zijn graf zal opstaan om u den nek te breken?" spotte Burchard Knap, tot groote ergernis zijner gezellen. De gevangene knikte bevestigend, terwijl hij zuchtend een kruis maakte. "Maar wees duidelijk; wat wilt gij zeggen?" mompelden vele Kerels, door zijne vreemde houding en eindelooze vervaardheid getroffen.
Hij legde zijn oor tegen haar hart, maar de magere, dorre boezem was koud, en 't hart klopte niet meer. Hij deed zijn lippen tegen de hare, en ontwaarde geen ademtochtje. De rampzalige knaap omhelsde het lijk, en schreide bitter. De maan blonk in den heerlijk helderen hemel, het briesje doolde zuchtend rond en onder het gras snerpten de krekels.
Het weêr is heerlijk. Tante bedankte, zij had nog een paar visites te maken. Maar je mag mij naar de Atjehstraat brengen, als je wilt! sprak Marie. Ik moet nog even in het huis zijn. Hij verklaarde zich bereid zijne beminde nicht te brengen naar de Noordpool, zoo ze dat verkoos en zij vertrokken beiden. Mevrouw Van Raat schudde haar hoofd. Die jongen, die jongen! sprak zij zuchtend.
Ziet hij haar nog wel eens? vroeg zij weêr en het scheen haar, dat ze zich bezoedelde met haar eigen woorden, dat haar mond modder spuwde. Maar wel neen ... Wat denk je toch wel? Zij leunde zuchtend achteruit, met groote vochtige oogen. Hij zweeg nog eene pooze, haar van ter zijde bestudeerend. Toen, om zijne te flauwe tegenwerpingen te temperen: Eve, Eve, sprak hij verwijtend.
Hierop antwoordde Ciappelletto zuchtend: "Mijn vader, ik schaam mij u hiervan de waarheid te zeggen, vreezend, dat ik zal zondigen door zelfverheffing." Toen sprak de heilige broeder: "Zeg gerust wat waar is, want noch in de biecht noch bij eenige andere daad zondigt men ooit." Waarop ser Ciappelletto antwoordde: "Daar gij mij hieromtrent gerust stelt, zal ik het u maar zeggen.
Maar dan brak geheel zijne kunstmatige sterkte; een tranenvloed borst uit zijne oogen en hij weende zuchtend en snikkend als een kind, totdat zijn hart van het overmatig wee was ontlast en hij, wel diep-treurend doch met gelatenheid, op de bemerkingen en vragen zijner geleiders kon antwoorden. Geloofden de gendarmes aan zijne onschuld of aan zijne plichtigheid?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek