Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 juli 2025


Dat beurelen riep weer al Doka's vrees wakker, ze aarzelde nog wat en eindelijk opende zij zonder schromen en om heur vervaardheid meester te blijven, de voordeur. Twee strepen klaarte lagen op de sneeuw die al schrikkelijk dik gevallen lag, verder was 't inktezwarte nacht.

Door een krachtige beweging geraakte zij uit de armen van de ridder en sprong huilend van de bedstede, in haar vervaardheid liep zij naar de ingang der zaal en wilde ontvluchten. De ridder beefde, en sprong angstig vooruit om haar te wederhouden. Hoe verschriklijk was dit toneel, hoe onbegrijpelijk de pijn des ridders!

Geene enkele pijp rookte nog, geen woord ontviel onzen mond; alleen onze oogen bewogen zich met snelle blikken en wandelden met vervaardheid van de deur op Theresia.

Zijne woorden deden de ridders glimlachen. De vervaardheid van Disdir Vos scheen hun natuurlijk, en zij erkenden in hun gemoed dat, indien de Kerels, zelfs verraderlijkerwijze, hem eenen pijl door den boezem dreven of hem het hoofd met eenen steen verpletterden, hij slechts zou hebben wat hij ten minste jegens hen verdiende.

"Meent gij dan dat de vervloekte Denemarker uit zijn graf zal opstaan om u den nek te breken?" spotte Burchard Knap, tot groote ergernis zijner gezellen. De gevangene knikte bevestigend, terwijl hij zuchtend een kruis maakte. "Maar wees duidelijk; wat wilt gij zeggen?" mompelden vele Kerels, door zijne vreemde houding en eindelooze vervaardheid getroffen.

Mijne bleeke wangen en blauwachtige lippen verrieden ook genoeg mijnen toestand. Mij doordringend bezien hebbende, zeide de kapitein: "Gij hebt de koorts? Stel u op het ziekenrapport: gij moet naar het hospitaal." Hij zag, hoe dit woord mij met angst en vervaardheid sloeg. "Wat beteekent dit?" vroeg hij.

Dewijl het te vrezen was dat de Kastelein van Lens gedurende het gevecht uit het kasteel kwame en op de stad viele, deed men de Ieperlingen uit de legerplaats komen, om de Franse bezetting te bewaken en derzelver uitvallen te beletten . Aan de Steenpoort werd een tallijke wacht gesteld, om de vrouwen en kinderen binnen de muren te houden; de vervaardheid trouwens was zozeer onder hen dat zij nog dezelfde nacht door de velden wilden ontvluchten.

Eensklaps werd ik wakker en hoorde iemand om hulp roepen op eenen toon, zoo klagend en zoo scheurend, dat het mij als een mes door het harte sneed. Het is te begrijpen, ik herkende de stem van Willem!.... Ik spring van het bed en open het venster, mijne haren rijzen te berge op mijn hoofd, ik moet mij vasthouden om niet van vervaardheid neder te storten.

Dáár ontving ik den grimmenden lach der dooden, en mijn blik viel met angstige vervaardheid in de diepe oogen der slapende schedels. Ik beefde en eene huiverige koude liep mij over het lichaam, want eene magere en beenige hand raakte de mijne. En de grijsaard stond weder nevens mij. "Kind!" sprak hij, terwijl hij met zijnen vinger eenen witten schedel raakte, "ziet gij daar dit hoofd?

Slechts toen de veldwachter hem ten tweeden male het bevel van den rechter herhaalde, stapte hij met eene pijnlijke beradenheid naar het wachthuis. Een oogenblik daarna zaten daar bij de kleine tafel de rechter, de substituut en de griffier, terwijl Jan Verhelst, halfdood van schaamte en vervaardheid, tusschen de twee gendarmes vóór hen stond als een misdadiger, die op zijn vonnis wacht.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek