Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
De Vos gaf geen antwoord; hij zette zijn hoed weer op, nam de slippen van zijn lange jas onder zijn arm, duwde zijn tong in zijn wang, wreef een half dozijn malen op veelbeteekenende wijze over zijn neus, keerde zich op zijn hielen om en slenterde het straatje uit. Bates volgde met nadenkend gezicht.
Francis maakte zijn das en boord los, ontblootte den hals en wreef de slapen met eau de cologne, het eerste wat zij terstond bij de hand had. Het bleek dat er nog leven was! de inwrijving met het scherpe geurige water scheen de reukzenuwen aan te doen, er was geene volstrekte gevoelloosheid. Maar, er moest hulp zijn, oogenblikkelijke hulp. "Is er geen geneesheer in de buurt?" vroeg ik.
Ik trok het hoofdje van de kleine patiënte naar mij toe en legde den binnenkant van mijn hand tegen de bewuste wang, en wreef die zachtkens. Van magnetisme heb ik weliswaar in het geheel geen verstand, maar ik vertrouwde op de verbeelding van het kind en op het weldadige gevoel, wanneer een vriendelijke warme hand een pijnlijke plaats zachtkens streelt.
Men kan overigens aan de begrafenis ontbreken, zonder aan het oproer te ontbreken." "O! bij het oproer doe ik mee," riep Joly. Laigle wreef zich de handen: "Men zal dan nu de revolutie van 1830 gaan verbeteren. Inderdaad zij drukt en knelt het volk." "Uw revolutie is mij schier onverschillig," zei Grantaire. "Ik haat dit gouvernement niet. 't Is de kroon door de slaapmuts getemperd.
De zelfde beeltenis echter kwam my naderhand meermalen voor, maar toen was zy my nieuw en treffende. Ik twijfelde duizendmaal aan alles; ik wreef mijne oogen, en zag en beschouwde op nieuw; maar deze verschijnsels bleven voortduren. Beide zon en maan veranderden niet van stand voor my; en de afgrijslyk groote maan wendde zich om. Ook viel er geen avond, maar de dag duurde steeds voort.
Hij was zonder rok, maar droeg een gekleedde jas en zwarte das. Hij stond midden in de kamer met een soort van droefheid vóor zich uit te staren en wreef zijn roode heete handen op zijn rug zachtjes tegen mekaâr. Mathilde had hem al lang in het oog en woû hem een beetje uit de verlegenheid helpen. Zij stond op en ging, midden door de gasten, naar hem toe.
Op deze woorden volgde een pauze. Consul With verheugde zich over de gelukkige wending, die de zaak nam, en keek glimlachend Professor Lövdahl aan; maar de bankdirecteur Christensen wreef zijn groote neus en verborg met de vingers zijn oogen, terwijl hij wantrouwend en van ter zijde naar Mordtmann zag.
Zoolang wij op straat en onder de menschen waren, liep Vitalis, zonder een woord te spreken, voort, maar toen wij een stil en afgelegen gedeelte der stad bereikt hadden, ging hij op een paal zitten, en wreef met de hand over het voorhoofd, hetgeen hij altijd deed, wanneer hij in verlegenheid was.
Tasio wreef zich de oogen, keek nog eens naar den hemel en mompelde: "Nou zou 't me spijten, als het insloeg." En met gebogen hoofd richtte hij zich mijmerend naar den buitenkant van 't dorp. "Zeg, komt u eerst even binnen!" riep een stem uit een venster hem in 't Spaansch toe. De filosoof hief het hoofd op en zag een man van dertig tot vijf-en-dertig jaar, die hem toelachte.
Komt beneden, mijnheeren, zoohaast gij hier gedaan hebt: de hesp, de kramik en een goed glas bier zullen gereed staan." Met deze woorden lieten de vrouwen hen alleen. De sergeant-majoor wreef zich de handen en juichte over het voortreffelijk logement, dat hun ten deel was gevallen. Min vroolijk scheen de fourier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek