Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 juni 2025


Hij was toen praefectus urbi. Catillum of -lus, soort van korenmolen. Het graan werd bovenin gestort en viel dan tusschen het binnenste en den mantel. Door nu den mantel rond te draaien, wreef men de korrels fijn tot meel. Catina = Catana. Catius, een Insubriër uit Ticinum, epicureïsch wijsgeer uit Cicero's tijd. Cato, familienaam in de gens Porcia. Zie ook Valerii no. 37.

Voor buitengewone veiligheid zette ze 's avonds als ze slapen ging een stoel met een glas er op voor de kamerdeur en op zij van het matras stak het broodmes. Ze maakte de kastdeur open, nam het ontbijtservet, spreidde dat over tafel, wreef de plooien glad en haalde de plank van de kast verder leeg. Het brood was wat oudbakken. Ze dee drie dagen met een pondje.

Terwijl zij de kist op het hoofd van een harer dochters laadde, die bij haar was, droeg zij hem als een klein kind op het land, bracht hem in een badkamer en wreef en waschte hem zoo met warm water, dat de verloren warmte in hem terugkeerde en een deel der verdwenen krachten.

Hij schudde Sancho bij den arm en kreeg hem, schoon niet zonder moeite, wakker. "Sancho, vriend Sancho," fluisterde hij, "een avontuur is nabij." "De hemel geve, dat het wat goeds is," antwoordde de schildknaap en wreef zich de oogen uit. "Waar is het dan?" "Kijk dien kant uit, vriend," antwoordde Don Quichot.

Wat kapitein Hod aangaat, hij was verrukt, hij wreef zich in de handen en den olifant naderende, riep hij uit: »Opgepast, IJzeren Reus! Het geldt hier de eer van ons vaderland!" Al onze lieden hadden zich aan een der zijden van den weg geschaard en ook een honderdtal Hindoes hadden den seraï verlaten en kwamen den kampstrijd bijwonen.

"Ja, mijnheer de baljuw, en ik streek hem met den bezem in 't gezicht; maar dat kon ik ook niet helpen." "'t Is toch eene wonderlijke zaak!" riep de oude heer uit en hij liep op en neêr, wreef zich onder de kin en keek naar den grond, en keek naar den zolder.

De oude schoolmeester wreef zich de handen ja waarlijk, en het was in zoolang niet gebeurd omdat hij van zijn taai geduld dezen morgen een vrucht had geplukt, welke hij niet had gedacht dat ooit zou rijpen.

"Waar ben ik?" vroeg hij weer en wreef met zijn hand over zijn hoofd. "Hier," zei zus, "bij grootmoe in de bedstee." Hij bekeek de bedstee, maar scheen het toch niet goed te begrijpen. "Ik zal even naar het dorp gaan, om ze te waarschuwen," vroeg Teun. "Is er niet een fiets van een van de jongens." "Zeker," zei Trijn, "pak hem maar. Voorzichtig zeggen hoor, dat de boerin niet te veel schrikt.

"Ik kom eens even met je spreken, Elsje," zei ze, de deur openend van de logeerkamer, waar Elsje de eenzaamheid had gezocht. "Waarom ben je niet naar de zaal gegaan, toen ik je wegstuurde?" "Ik wou veel liever hier blijven, tante," zei Elsje met iets angstigs in hare stem. "Waarom?" Zij antwoordde niet dadelijk, maar wreef zenuwachtig hare handen over elkaar.

Boges lachte uiterst minzaam, ofschoon hij de moedwillige zinspeling op zijne vrouwelijke stem zeer goed begrepen had, en antwoordde, terwijl hij in zijne dikke handen wreef: »Inderdaad, het is wel hard voor een jong, schoon duifje, als gij zijt, in zulk een eenzaam nest te moeten wegkwijnen.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek