Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
En, als had hij zich nog niet krachtig genoeg uitgesproken: Daar is zelfs geen sprake van, dat je niet beter zoû worden. Ik twijfel er geen oogenblik aan. Mathilde zat achter in haar stoel, haar oogen neêr. Zij wreef met haar rechter duim over haar linkerhand. En Emilie Hartse is met Berlage getrouwd hè? vroeg zij, de woorden als uit haar mond slepend.
We zullen ons zelf helpen als we terug zijn." "Dan wensch 'k u goeie reis," zei Kobus, blij dat-ie niet behoefde te wachten. Het was een zwoele zomeravond, zonder 'n zuchtje. De lucht was bijna transparant. De sterren smachtten de maan, in 'r laatste kwartier, glimmerde hollandsch-zindelijk, zonder 'n roestplek of wreef.
Zoodra Elize haar eigen gezicht zag, verschrikte zij, zoo bruin en leelijk was het; maar toen zij haar kleine hand nat maakte en daarmee over haar oogen en haar voorhoofd wreef, kwam haar blanke huid weer te voorschijn. Nu kleedde zij zich uit en daalde in het frissche water neer! Een schooner koningskind, dan zij was, werd er in de wereld niet gevonden!
Ze hadden de oude vrouw op de sofa gelegd. Het grijze pluishaar pluimde in vlokken op het roode kussen. "Geef d'r wat lucht bij d'r hals... Kom Trui, verroer je 's!" Trui en Marie maakten de japon los, Gerrit hield wat azijn onder den neus, de zoon wreef de kurkige skelet-handen. "Wat haal je uit d'r zak?" "'n Flessie." "Laat 's ruiken." Eerst rook de vrouw, toen de man.
In 't zweet zijns aanschijns wreef hij er met een wollen lap en puimsteen de roestvlekken af, en hij was innig voldaan, als hij na uren poetsen weer een deel van het harnas goed glad en blank had gekregen. Eerst toen hij hiermee eindelijk klaar was, bemerkte hij tot zijn niet geringe schrik, dat nog een zeer belangrijk stuk aan zijne uitrusting ontbrak: de helm namelijk.
»Nou, nou,« zei de Jood vleiend. »'t Is alleen mijn voorzichtigheid, anders niets. Nou, wat dat huis in Chertsey betreft, wanneer moet 't gebeuren, Bill? Wanneer moet 't gebeuren? Zilver, dat daar is, jongen, zilver!« zei de Jood, terwijl hij zich in de handen wreef er in een heerlijk voorgevoel zijn wenkbrauwen optrok. »Heelemaal niet,« antwoordde Sikes koeltjes.
De vrouw wreef zich de oogen; nam de lamp, die vóór haar op het aanrecht had staan branden, en vroeg met een schelle stem: wie binnengelaten wenschte te worden? "Een reiziger," was het antwoord. "Zeer goed," sprak zij; schoof toen spoedig de grendels der dubbele deur op zijde, en een vreemdeling trad de herberg binnen. "Kunt gij mij een nachtleger bezorgen?" vroeg de nieuw aangekomene.
"Ontwaak schoone Adelgonde!" riep Alonzo, terwijl hij zich over de bekoorlijke slaapster henenboog en met innige verrukking hare hemelsche trekken beschouwde. "Wie roept mij?" lispte het nog sluimerende meisje, nadat een pijnlijk lachje zich over haar gelaat had verspreid; doch plotseling wreef zij de nog benevelde oogen, en zag Alonzo vol verbazing aan.
De Jood wreef zich in de handen, ging bij de tafel zitten en deed of hij lachte om de aardigheid van zijn vriend. Doch hij was klaarblijkelijk allesbehalve op zijn gemak. »Grijns maar toe,« zeide Sikes, terwijl hij de pook neerlegde, en den ander met woeste minachting aankeek, »grijns maar toe. Je zult me nooit kunnen uitlachen of 't moet na een borrel zijn.
Daar was men bezig den haan te wapenen, men zocht navaja's uit, de atador of mesjes-vastmaker maakte roode zijde klaar, smeerde hem met was in, en wreef hem verscheidene malen. Tarsilo omvatte het dier in een somber-wezenloozen blik: 't was alsof hij den haan niet zag, maar iets anders in de toekomst. Hij streek met de hand over 't voorhoofd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek