United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Anna Maria, ontwaakt is de zon, Anna Maria, de morgen begon; 't Vooglenkoor zingt reeds, de nevel trok heen, Rijs, mijn Maria! de morgen verscheen. Anna Maria, ik bid u, ontwaak, 'k Hoor het gejuich van het jagersvermaak, 't Schalt en weerklinkt van den heuvelentop, Anna Maria, eilieve, sta op!
Droom niet, Jakob," vervolgde zij: "ontwaak! leef in de werkelijkheid; gij vermoeit uw geest en ondermijnt uwe lichaamskrachten. Leef voor de werkelijkheid, leef voor uw hemelsche kunst: eer en lauweren zullen uw deel zijn. Leef voor...." Hier hield zij eensklaps op; een hoogrood bedekte hare wangen, en vragende zag zij, als ter sluik, den somberen jongeling aan.
't Wordt middernagt. Ik moet eindigen, om u niet ongehoorzaam te zyn. Wel dan, ik ga slapen. Rust zagt, myne Beste, en ontwaak onder de bescherming des Algoeden. Eeuwig ben ik Ge-eerde Vriendin! Al heb ik nul op het request gekregen, daarom blyf ik evenwel dezelfde. Hoe, wat? zoudt gy my tegen uw zin nemen? Wel nog mooijer!
Hier blinkt het zwaard, hier wuift de vaan, De roem omringt me op Hellas' grond. Op 't schild getorscht, zag geen Spartaan Ooit vrijer rond! Ontwaak! Bedenk waarvoor Ge uw dierste banden hebt geslaakt Voleind uw spoor! Nu moet uw oude gloed vergaan: Die driften zijn den man onwaard! De roos der schoonheid is voortaan Voor u ontblaârd. Betreurt ge uw jeugd? waarom geleefd?
Zij bracht haar oor dichter aan zijn mond, maar hoorde niets: "Jakob!" sprak zij met een angstige stem: "Jakob! ontwaak!" De jongeling opende nog eenmaal de brekende oogen, zag het meisje met een onbeschrijfelijke verrukking aan, sloot toen de oogen weder, en slaakte een diepen zucht. De strijd was gestreden. De ziel was verlost.
Zoo sterve ik zonder vrees of schrik, Getroost in Uw erbarmen: Mijn sluimring duurt éen oogenblik Gij zult mijn stof beschermen. Straks roept Uw stem: "Ontwaak! Ik klop!" Dan rijs ik uit de windsels op, En werp mij in Uwe armen! Op den Berg der Jammren, Herder zonder lammren, Sprakeloos en koud, Met gebroken oogen, 't Heilig hoofd gebogen, Hangt de Heer aan 't hout.
Tranen, die zijn mannelijk hart eer aandeden, rolden den jongeling over de wangen, terwijl hij zich over zijnen armen vriend heenboog. "O, beste Oom Tom! Ontwaak toch spreek toch nog eens! Zie op! Hier is George uw kleine meester George. Kent ge mij niet?" "Jongeheer George!" zeide Tom, zijn oogen openende, met eene uiterst flauwe stem. "Jongeheer George!" en zag hem verbijsterd aan.
"Allen leven, allen genieten het leven," dacht Dolly verder, toen zij weer een berg opreden en terwijl zij zich behagelijk op de zachte veeren der oude koets liet schommelen; slechts ik ben als een uit de gevangenis vrijgelatene, uit een wereld, die mij zoozeer met haar zorgen gedood heeft, dat ik eerst nu voor een oogenblik tot bewustzijn ontwaak.
«Wat is de wereld toch schoon!» zei de rups. «De zon is zoo warm, alles zoo vergenoegd! En als ik eenmaal in slaap val en sterf, zooals zij het noemen, dan ontwaak ik als een kapel.» «Wat verbeeldt je je wel,» zei de mestkever, «als kapel rond te vliegen?
Als ik ontwaak, is mijn zielehuis dicht. De morgen rijst grauw in mij op, de dag licht moedeloos op, ik voel geen levenskracht in mij, ik ben treurig, te treurig om den dag te beginnen... Toch heb ik goèd geslapen... En van nacht heb ik gedroomd, dat...
Woord Van De Dag