Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Hadie dan mevrouw! tot van nacht. Dat jaloersche vel, mijn wijf," vervolgde hij bij zichzelven onder 't weggaan, "zou juist van deuze afspraak niet geërgerd worden." Laat ons nu terugkeeren tot Joan, die, op last van den Baron, zich naar zijn kamer begeven had.
Clarus drong zich een weg tusschen de gasten. Wat is er, zei Clarus; zoo een echte matrona-jongen, vond Cecilianus; net een oud wijf.... Clarus, zei Cecilianus met zijn liefste stemmetje; wil jij niet eens, overmorgen.... In Cecilianus' plaats? meende, allerliefst vragend, Cecilius, en ging door: .... In de "Menæchmi".... .... Erotium spelen?? glimlachte schattig Cecilianus naar Clarus op.
Och edel wijf, nu laat mi hoeren Ende seght mi, waer ic vonden waert. De jonghe joncfrou Damiet: Och edel jonghelinc van hogher aert, Na dien dat ghi hebt ghehoert, So willict u vertrecken voert, Waer dat u mijn vader vant: In sinen boegaert, scoene wigant, Daer hi hem verwandelen ghinc.
De kleurling fronste het voorhoofd en zeide: "Je kent me niet, of je weet niet van die zaak. 't Is niet om te stelen, maar om wraak te nemen!" En er flikkerde een boosaardig licht in zijne oogen. "Ik heb je hulp er bij noodig. Zoodra het geschied is, gaan wij naar Texas. Ga jij maar naar huis, naar je wijf en je kinderen, en wacht totdat je van mij hoort." "Nu, als je het zegt, zal ik het doen.
Cassy hield onder het spreken hare glinsterende oogen op Legree gevestigd, en hij staarde haar aan, alsof hij de nachtmerrie had, en toen zij zweeg en hare hand, die ijskoud was, op de zijne legde, sprong hij met een vloek achteruit. "Wijf! Wat meent ge? Dat heeft niemand gedaan! "Wel neen natuurlijk niet heb ik dat dan gezegd?" zeide Cassy met een kouden spottenden glimlach.
Jongens, je moest ook eens kunnen zien wat een helder wijf of ik heb. Toen ze voor de vierde keer in de negen jaren een kleintje had, toen was Wouter, de lieve schreeuwer met zijn mooie oogjes, nog geen tien uren oud, of ze had alweer vier wollen sokken gestopt, en, nog al geen gaten!
Het oude wijf kwam daar vandaan, als ik mij niet vergis." In gedachte wees Pescadospunt op dat gedeelte der galerij, waar Namir het eerst verschenen was. Hij wachtte nog eenige oogenblikken, alvorens zijn post te verlaten. Het licht scheen in het binnenste der skiffa langzamerhand te verminderen, terwijl het stemgeluid nog slechts als een eenvoudig en verwijderd gemurmel vernomen werd.
Alle jaren, op den dag en het uur harer ontmoeting met het oude wijf, overviel haar plotseling eene slaapziekte, die, als de eerste, telkens achtenveertig uren duurde.
"O!" antwoordde Barend; "maar dan most meheer me wijf zien. Die is nou toch ook in der zestigste, maar da's nog wat anders. Ik heb dertien kinderen bij 'er gehad, en de jongste scheelde met de oudste krek eenentwintig jaar. Nou beurt dat zoo niet meer, maar voor een jaar of tien is 'et mennigmaal gebeurd dat de lui an der vroegen, of 'er vader thuis was."
"Welk een onaangenaam wijf!" dacht St.-Clare bij zich zelven; maar overluid zeide hij: "Komaan nu, Marie, wat dunkt u van de gelijkenis? Wees nu niet dwaas." "Het is al zeer ongevoelig van u, St.-Clare," antwoordde de dame, "dat gij mij dwingt om nu naar allerlei dingen te kijken en er over te spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek