Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 oktober 2025
"'t Is niet aan de tooverkracht des duivels en der helsche geesten, waaraan gij u toevertrouwt, maar 't is eene eerlijke en behoorlijke tooverij, waartegen de goede geesten niets inbrengen kunnen." "Nu welaan, dan ben ik bereid," zeide Sancho, niet zonder eene zachte trilling in zijne stem.
Zijn het niet de hinderpalen en de strijd zelf, die de mannelijke ziel verheffen tot het volle gevoel harer macht? Welaan, de haat, de nijd, de tweedracht uit ons midden weggezweept, de handen saamgeslagen, de broederkus gewisseld ... en dan met stalen overtuiging voortgewerkt, getoond wat Vlaamsche krachten en Vlaamsch geduld vermogen. Vooruit! God is rechtvaardig.
"Dat is waar," hervatte Bois-Guilbert; "als er geen kampioen verschijnt, dan ben ik maar een deel van den optocht; ik zit te paard in het strijdperk, maar ik heb geen deel aan hetgeen er op volgen zal." "Geen het minste," zei Malvoisin; "niet meer dan het gewapende beeld van St. George, als het een deel van den optocht uitmaakt!" "Welaan, ik wil weder moed scheppen.
Ja, antwoordde de gevangenbewaarder. De oude man gaf twee porties water en brood aan de vrouwen. Welaan, zeide de commandant, zich tot zijne klerken wendende, daar hij het niet kwaad vond eenigen tot getuigen te hebben, gaat allen mee. Wij zullen die vrouwen in vrijheid stellen. Gesius was voldaan. Wij zullen den muur moeten doorbreken, zeide hij. Ik heb de plaats ontdekt waar de deur geweest is.
Een tegen een, vrienden! Een tegen een, ter liefde van onzen ouden Romeinschen naam. Met dat woord beheerschte hij weder den toestand. Welaan, Jood, zeide hij tegen Sanballat, ik wedde zes tegen een, niet waar? Ja, antwoordde de ander bedaard. Welnu, laat dan aan mij over het bedrag vast te stellen. Goed; maar onder beding, dat de som niet te gering zij, antwoordde Sanballat.
"Welaan!" zeide Madzy: "er blijft mij een middel over om mij aan uw dwang te onttrekken: en gij zult het genoegen hebben nog een offer te voegen bij al diegene, waarmede gij deze rampzalige stad hebt opgevuld. Ik zal geen stuk brood meer eten: dan voor 't minst zal mij de dood van uw dwang bevrijden."
"Welaan dan!" zeide de Heer Bos, en trad meteen, door ons gevolgd, de kamer uit. In het voorhuis stond de oude Martha, die, nijgende, en de handen drukkende van den Heer Bos en van Amelia, afscheid van ons nam. "Wij danken u voor uw herbergzaamheid," zeide de Heer Bos: "vergeet niet, hetgeen ik u omtrent uw zoon gezegd heb, en neem dit aan, voor den omslag, dien wij u veroorzaakt hebben.
Op dit oogenblik trad, zeer gelukkig voor Reinout, de oude Peter binnen en meldde zachtjes den kokeler bij zijn meester aan. "Ik zal bij hem komen," hernam de Bisschop: "welaan!" vervolgde hij tot Reinout: "uw mannelijke uitdaging heeft mij getoond, dat gij een rechtschapen Ridder zijt, en als zoodanig mijn vertrouwen waardig. De tijd spoedt voort: en ik heb nog veel te verrichten.
Welaan! voor u althans zou ik mij schamen een vermomming aan te houden. Misschien komt gij mij rekenschap vragen van mijn gedrag: en ik beken, dat ik u wat onbeleefd van 't paard gesmeten heb; maar, wat zal ik zeggen? gij drongt mij zoo nauw op 't lijf: en ik had gewichtige redenen om onbekend te blijven."
Hier zijn er althans voor vier." En hij wierp de vier uniformen op de ongeplaveide straat. Niemand van de stoïcijnsche toehoorders bewoog zich. Combeferre nam het woord. "Welaan," zeide hij, "men moet een weinig medelijden hebben. Weet ge wat hier de zaak is? Het geldt de vrouwen. Laat zien. Zijn er vrouwen, ja of neen? Zijn er kinderen, ja, of neen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek