Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
"Welaan dan, gezellen", sprak hij, "ziehier mijne eerste bevelen. Zooals gij het hebt besloten, zal gansch Kerlingaland zijne weerbare mannen te wapen roepen en ze tot mijne beschikking stellen, opdat ik ze aanvoere tegen den vijand. Het is niet raadzaam dat onze gewapende Kerels eenzaam of bij kleine benden de Ambachten doorkruisen, vooraleer wij eene zekere macht hebben verzameld.
Zij weten niet dat het leven van hen allen in mijn handen is, en dat ik hen kan verbrijzelen alsof de almacht mij door God geschonken ware. Zij zoeken hun macht in verraad en schandelijke boosheid. Welaan, hun eigen zwaard zal hen vernielen het is gezegd!"
De tijd kan gekomen zijn, dat mijne tegenwoordigheid u blootstellen zou aan bevechting van buiten, aan bloedige twisten van binnen. Welaan, ik wil u bewijzen, hoezeer ik u bemin.
Nog slapen in het huis waar zij lijdt en zichtbaar wegsterft? Dat niet; neen, neen, dat niet!" "Ik ga mede," riep de fourier. "Waartoe noodig? Bekommer u niet langer om mij." "U alleen laten gaan op zulk oogenblik? Hoop het niet, majoor." "Welaan, het is mij gelijk. Kom dan haastig!"
Helias nu antwoordde: "Verrader, ik ben blijde u hier te zien, ik zal op u de eer mijner moeder wreken." Ze reden op elkander in. Door het geweld van den stoot, stortte Macharis ter aarde. Hij stond weder op. "Ik zal u laten gevoelen, hoe krachtig mijn arm is." Helias riep: "Welaan! rijd maar wakker toe."
Welaan, volgt mij in deze beschouwing. Sedert vele eeuwen had Belgenland onder vreemden dwang gezucht, of zijn lot was vastgehecht geworden aan het lot van andere volkeren. Het recht tot eigen ontwikkeling had het verloren. 1830 sloeg op de klok des tijds.
"Bedriegen kan ik niet; bedriegen wil ik niet", zuchtte de maagd, droef en ongeduldig. "Niets voor mij dan afkeer en misprijzen!" huilde Disdir op versmachten toon. "Zelfs geene genegenheid genoeg om mij uit medelijden te bedriegen! Welaan, het zij dan zoo! Liefde of verachting, mijne vrouw zult gij worden, Dakerlia!" "Ik uwe vrouw?" kreet de maagd met verontwaardiging.
Hij kwam weldra met het werktuig terug en klom met zijn makkers naar boven. De ladder werd onder de val gericht en men poogde dezelve op te heffen, maar dit gelukte niet; een sterke grendel belette hun dezelve te bewegen. "Welaan," riep een van hen, terwijl hij een zwaar stuk hout van de vloer opnam, "mits zij niet gewillig opendoen, zullen wij een ander middel zoeken."
Oom, mijn achting, mijn eerbied voor u, ze eischen toch niet dat ik de vrouw mijner liefde onverdiend zal hooren smaden en beleedigen....?" Van Barneveld wendt zijn gelaat langzaam naar Helmonds zijde, en 't klinkt schijnbaar kalm op diepen toon: "Zal ik mijn pleegzoon verschooning moeten vragen voor de woorden die hem griefden? Welaan, het zij zoo, op mijn ouden dag wil ik den oorlog niet.
"Welaan dan," sprak Don Quichot, "zoo zij uwe bede u toegestaan, mits zij namelijk niet strijdt tegen wat ik mijn vaderland, mijn koning en mijn hooge gebiederesse Dulcinea van Toboso verschuldigd ben." "Tegen niets van dat alles strijdt zij," antwoordde de hulpzoekende jonkvrouw en richtte zich op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek