Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
Vóór het gewone: „van ’t tooneel” en „aan ’t gordijn!” van den inspiciënt weerklonk, drukte mevrouw Groote haar ouden vriend nog even de hand, klopte hem op den schouder en zei: „Wees nu maar kalm en bedaard. Hoe is ’t mogelijk, dat je zóó zenuwachtig kunt wezen, zoo’n ouwe „troupier” als jij...? En denk er vooral om, dat je aan ’t eind van ’t tweede bedrijf bij je „sortie” nog even ’t hoofd om de deur steekt, om me „tot wederziens” toe te roepen; dan kan ik beter mijn claus zeggen
»Maar Vader is vertrokken," zeide Frits Jansen, en de vreugde des wederziens werd voor hem getemperd door deze groote teleurstelling. »Vier uren geleden is uw vader vertrokken," zeide tante Martje zacht. »En onverzoend!" klaagde Frits. Zijn moeder wist niet, wat zij daarop zou zeggen, en was evenzeer bedroefd. Frits staarde naar het nieuwe huis. »Is Eliëzer nog niet terug?" vraagde hij.
Heer Schout! gij kunt weer binnenkomen." De Schout kwam terug met de overigen. "Ik ben over de inlichtingen voldaan, mij door den wachtmeester gegeven," zeide Reede, "en hij kan in vrede met zijn volk vertrekken, mits zulks dadelijk geschiede. Bouke! roep Joan! want ik moet eens hooren, hoe hij het toch geklaard heeft, om die knapen boven op dat kamertje te krijgen. Tot wederziens, Heer Schout."
Daarom is het, mijn waarde, dat ik u »in zekeren zin benijdbaar« noem. Geloof mij, en tot wederziens en beter begrijpen wellicht... UW BURGER-ZELF. 10 Maart 1916. ...Ik zit in het lokaal waarin wij, honderden burgers van hoe wonderlijk één en dezelfden leeftijd, tezamen zijn gekomen om soldaat te worden. Honderden kleine drama's op één dag, geduldige lezer, en ge hebt het niet geweten!
Van Bergen omhelsde zijn kind met innige warmte: drukte zijn schoonzoon recht vaderlijk de hand; ontdeed zich, na de eerste verrukking des wederziens, van zijn mantel; zette zich in een hem door Alonzo toegeschoven leuningstoel, en sprak toen, terwijl zijne kinderen naast zijnen zetel plaats namen: "Het is mij goed weer bij u te zijn.
Heb ik nog inlichtingen noodig, gij zult ze mij geven. Zwijg intusschen. Nu tot wederziens, bedorvendans van het lot!" Onder het uitspreken van dezen gelukwensch, liep de fourier den aardenweg in naar het dorp. Den derden dag na het onderhoud van den fourier met Frans Houtman, traden de beide onder-officiers in het Bonte Kalf en vroegen elk een glas bier.
"Gij vergeet niet, dat ge terug moet zijn?..." merkte Andrew Stuart aan. "In tachtig dagen," antwoordde Fogg; "zaterdag 21 December 1872, 's avonds kwart voor negen." "Tot wederziens, mijne heeren!" Om kwart voor negen namen Phileas Fogg en zijn bediende plaats in denzelfden waggon. Vijf minuten later hoorde men een schel fluitje en de trein zette zich in beweging. Het was een stikdonkere nacht.
Toe lachte de brutaole kerel nog eventies tegen de worst en knikte er tegen en zee: »tot wederziens!" Ik knikte geen woord, maar dacht: »daor mos Jaaije nou is bij wezen!" Toe de hoezaor de mutse weer op de kop had ezet, vrueg hij mij: »leef je in den echten staat boertje?" »Jaowel" zee ik.
Men wijdde eenen dronk aan de vreugde des wederziens, en de jongeling vergat, dat hij een medaillon als trophée met zich voerde, hetwelk hij eenen officier, door zijne hand gesneuveld, ontnomen had. "Terwijl knielden zijn vader en Lisette neder, om voor Karel te bidden. "Hij trok met het zegevierende leger zijne geboorteplaats binnen, en wierp zich in de armen van zijnen vader en van zijne bruid.
Belast mij met uwe groeten naar huis, en beloof mij nogmaals dat gij niet verzuimen zult, aan den wensch van uw oom te voldoen; meer verlang ik niet. Goeden nacht, en tot wederziens."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek