Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Maar Plus-Que-Parfait liet niet los; hij zat daar vinnig-kwaad te borrelen en hij raasde 't er maar ruw en onbeschroomd, nu tegen allen, uit. G'hêt ulder verkocht, 'k zie 't aan ulder smoel! Zij je nie beschoamd! Fietje, geef mij nog nen druppel. We'n hén wij ons nie verkocht, nondedzju! Wa es dá nou! beet meneer François, onder de beleediging ook eensklaps boos wordend, toe.
"'t Es drei man te weinig, we'n zille véúr den negen van den oavend nie gedóan hèn," bromde Dolf, Rozeke's jongste broeder. Allen waren 't met hem eens; het was te weinig, eigenlijk wel vijf, zes man te weinig voor zulk een uitgestrekten vlasgaard als dien van Kneuvels.
"Nie nie boas, we'n meugen nie verletten; we zijn volop aan 't eirdappels planten en mijn wiedvolk ligt in d' hoaver," zei hij ernstig, meteen opstaande. "En ik 'n mag euk nie langer blijven, 'k moe van doage nog 'n ker of zesse mes uitvoeren," verklaarde Smul, insgelijks opstaande. Rozeke verademde, verademde!
Met haar lispelenden mond kon zij niet goed de s uitspreken en als zij "dreupels" wilde zeggen, klonk het in haar brabbeltaal alsof zij "dreupelfs" zei. De boeren spotlachten, bootsten haar verdraaide uitspraak na. Dreupelfs! We 'n hên gien dreupelfs besteld. W'hên pinten bier gevroagd. De vrouw werd nijdig: G'hêt wèl dreupelfs gevroagd! We'n hen gien dreupelfs gevroagd!
"Moet-e gulder gien ploatse moaken?" schertste hij tot de vrouwen. Zij moesten even schateren. "Hoe zoên we da moeten doen, boer! We'n droage wulder gien broek!" lachte de mooie bazin Kneuvels. "Zeu!" riep Dons verwonderd. "'K miende dat da tegenwoordig mode was!" Zij gingen daar even op door en dadelijk werden de toespelingen zeer gewaagd.
Rozeke en La stelden voor om nog wat in de stad te gaan wandelen en naar de winkels te kijken en misschien 't een of 't ander te koopen; doch de mannen hadden reeds meer dan genoeg van de winkels en zochten naar iets anders zonder het evenwel te vinden. "We'n keunen hier toch nie heul den dag in die hirbirge blijve zitten," zei Rozeke een beetje wrevelig. Alfons keek haar even van ter zijde aan.
Heurt, zuster," zei Belzemien op een toon van ongewone beslistheid, "we'n keunen da kind hier mee de knecht en 't meissen aan toafel nie zetten om keiremelkpap en eirdappels t' eten. Ze'n es da thuis niet geweune. Ze zoe da ginter in P'rijs aan heur famielde en kennessen goan vertellen en 't zoe ons schande gesproken worden." Ha, nondedomme!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek