United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
A. Hedde de wiele van oew kèr al laote veraandere, Bart? B. Neeë, Arjaon! zou da toch mötte? A. Jao, jao, da möt zeker; ik hoar zegge, das ze d'n earste van d'aander mand mee smalle raoje niemar meuge rije. B. Nou, de mijn zulle dan toch nog nie veraanderd zen: d'aambachte kunne 't ok aomal nie gedaon krijge. Hedde gij de jou al veraanderd?
De gelijkenis van den Verloren Zoon zooals zij te Ostende in het Schipperskwartier wordt verteld . Eer wos e kér e våder, è jâ twé zuns. Den årme man wos wéewåre! È de joengsten va de twei hâde goesten om e vojåzetsje te doene. Mo de kwèsje wos va d'ortsjes! De joenge brakke goeng no ze vådere èn i zej: "Våder, gée m' osjeblief 't chelt da me toekomt, 't part va moeder zåliger!"
Zoo komt ook de k van ker wel als tj voor in deze byzonder-groningsche geslachtsnamen. Van daar de maagschapsnaam Woltjer, in het westerlauersche friesch waldjer, woud- of boschbewoner. Dat deze uitgangen ker en tjer in der daad oorspronkelik een en den zelfden form uitmaken, blijkt uit de geslachtsnamen Tuinker en Tuintjer, Veenker en Veentjer, Duinker en Duintjer.
By sommige friesche geslachtsnamen duidt de uitgang ker een oorsprong of afkomst aan van zekeren persoon uit de eene of andere plaats of uit de eene of andere landstreek. Zie bl. 481. Zulke namen komen in Groningerland talryker voor als in het westerlauersche Friesland, en geven een eigen karakter aan de groningerlandsche namen.
"Hoeveel tijd rekenje, dat er noodig is van hier naar Quaadmechelen, voerman?" "Laot zien," zei hij; "'t mag drie uren gaons wezen; dats begens vierdehalf uur met de ker." Men merkt op dat de huifkar een uitmuntend middel van vervoer is voor personen die niet gaarne willen dat al wat zij voorbijrijden hun geel en groen voor de oogen wordt.
"Nie nie boas, we'n meugen nie verletten; we zijn volop aan 't eirdappels planten en mijn wiedvolk ligt in d' hoaver," zei hij ernstig, meteen opstaande. "En ik 'n mag euk nie langer blijven, 'k moe van doage nog 'n ker of zesse mes uitvoeren," verklaarde Smul, insgelijks opstaande. Rozeke verademde, verademde!
Zijn loktoon klinkt als "terr terr", het waarschuwend sein als "ker tet tet", of, indien het voor de jongen bestemd is, zacht als "koerr koerr". Bovendien laat het een scherp gekras hooren of een sterk, als "kuurk" klinkend geluid, dat vrees schijnt uit te drukken; gedurende het trekken hoort men van dezen Vogel een helder en ver schallend "kek kek".
Woord Van De Dag