Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
"Sid, wat scheelt Tom?" zeide tante Polly. "Hij.... Wel, er is met dien jongen niets aan te vangen. Ik heb nooit.... " Tom kwam binnen, gebogen onder den last zijner zakken, en tante Polly eindigde haar volzin niet. Tom wierp de massa gele geldstukken op tafel en zeide: "Daar wat heb ik gezegd? Het geld is van ons beiden; Huck de helft en ik de helft." Dit tooneel deed iedereen den adem inhouden.
Jacob bracht den volzin niet ten einde, maar vloog naar boven en liet Bram in den steek, die stillekens wegsloop met de overtuiging, dat hij hier vooreerst niet weer behoefde te komen. »Had Frits nu maar zoo'n haast niet gemaakt," sprak hij bij zich zelven, »dan zou ik hem dat toch nog kunnen meedeelen, maar ook.... waartoe. Hij kan haar toch niet meer krijgen."
"Door Grootvader; als iemand anders het geprobeerd had, zou ik hem " en de beleedigde jonge held eindigde den volzin met een sprekende beweging van den rechterarm. "Wat zou het? ik schud je zoo dikwijls door elkaar en daar geef je niets om," zei Jo om hem te bedaren. "Och wat, jij bent een meisje, en dan is het voor de grap; maar ik sta geen man toe mij door elkaar te schudden."
Het gesprek werd in de landtaal gevoerd, welke mijn oom met duitsch en de heer Fridriksson met latijn vermengden, opdat ik het zou kunnen volgen. Het liep over wetenschappelijke onderwerpen, zooals dat aan geleerden past; maar professor Lidenbrock was uiterst behoedzaam, en zijne oogen bevalen mij bij iederen volzin een volstrekt stilzwijgen aan betreffende onze toekomstige plannen.
Hector vond thans altijd een voorwendsel om zich bij hen aan te melden. Zoovaak hij met zijn mandje aankwam en Estella ontmoette, voegde hij haar denzelfden volzin toe: "Ik breng schelpvisch voor mijnheer Chabre." En beiden begonnen te glimlachen, met half dichtgeknepen, glinsterende oogen. De schelpvisch van den heer Chabre vermaakte hen. Van dit oogenblik af, vond Estella Piriac allerliefst.
Groet mijn zusje met een kus. Vaarwel! Uw stervende August." Onder 't schrijven heeft mevrouw Van Hake op een schier gebiedenden wenk van Philip den volzin weggelaten, dien August er bij gedicteerd had: "Vergeef ook den trouwen Philip; zijn vrouw is zijn leven en kroon!" Neen neen! Philips oogen hebben gefonkeld: Dat nooit; dat in der eeuwigheid niet!
"De vrouw van den connetable!" riep de prins uit, eenige schreden teruggaande. Hij kon den volzin niet voleindigen. Door dezen onverwachten slag begaven zijn krachten hem. Hij liet zich vallen aan den voet van een boom, welke achter hem stond. Hij was bleek, ontdaan en slechts zijn oogen, welke hij op Blanche vestigde, zeiden haar hoe zeer het ongeluk hem trof.
Van Reelant hield even op, en zag André aan. »Deze halve volzin is al meer dan voldoende, meneer De Witt! Het is niet mogelijk dwazer, kinderachtiger en ongepaster te spreken!" »Maar het is waarheid!" viel André in. »Er wordt hier niet gevraagd, wat u waarheid blieft te noemen. Wij behandelen hier eene andere quaestie.
"Ja, ik wou dat hij tienmaal grooter was, want het is alles wat wij hebben." "Ik had hem voor de pic-nic medegenomen, on hem met u te deelen, Tom, zooals groote menschen doen; maar ik vrees dat het onze...." Zij voltooide den volzin niet. Tom verdeelde den koek en Becky at met graagte, terwijl Tom zijne helft langzaam opmuisde. Er was overvloed van water om bij het eten te gebruiken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek