Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


Ik kan 't voor God niet verantwoorden dat-i aan boord van zoo'n schip onder allerlei soort van volk komt, niet waar, Stoffel? Ja, moeder. En dat-i daar vloeken leert... Zeker, moeder. En z'n geloof kwyt raakt! Want, dit zeg ik maar, wie niet by z'n geloof blyft ...wat zeg jy, Stoffel? Ja, moeder, 'n mensch moet altyd by z'n geloof blyven. Honderd gulden! 't Waren zeeuwen ... ik zie ze nog!

En de spons in je zak steken, 't lineaal tusschen je beenen, dan ben je goed toegerust! Ach, Morten, Morten! Je bent dom en wordt elken dag dommer." De schemering bij Morten was al weer weg, hij stond te vloeken, zoodat Marius het kon hooren. De klasse amuseerde zich, en No. 1 van de klasse was slap van lachen en zag bewonderend op naar den katheder.

En, zooals altijd, was het verbod gepaard gegaan met een paar scheldwoorden, vloeken en schop-dreigementen. De alférez begreep dat zijn vrouw belachelijk gekleed ging, dat ze den indruk maakte van een soldaten-slet, en dat het niet te pas kwam, haar bloot te stellen aan de blikken van de hooge lui van de hoofdplaats of aan de vreemdelingen. Doch zij vatte het anders op.

Smul, recht op den wagen, stond geducht te brommen en te vloeken. Wat dachten ze wel met hun lanterfanten en hun gekheid maken? Meenden ze misschien dat hij tot laat in den nacht met zijn paarden heen en weer zou rijden! Dadelijk moest de helft der mannen en der vrouwen naar den rootput met hem mee om het vlas te helpen lossen en aan 't reepen en rooten te gaan.

Amélie, die 't geval éénig, om te zoenen vond, die wel den heelen nacht had willen trainen, gedragen op de vleuglen van geestdrift en ambitie, liet pa vloeken en ma blazen.

»Genadige hemel!" dacht ik, »is dit alles alleen geweest voor het spuwen op het halfdek? En dat van dien zedemeester van gisteren, die vloeken noch verwenschingen kon dulden, en die in de laatste tien minuten meer godslasteringen heeft uitgebraakt, dan ik de laatste tien weken gehoord heb!" De commandant had mij nog niet opgemerkt: hij had het te druk met zijn vermaak gehad.

Niet voor in den morgen had de Engelschman het geval vernomen; en de natuurlijke wijze, waar hij zijne woede in vloeken en verwenschingen openbaarde, en de haast, waarmede hij in eene postchais vertrok, om de vlugtenden te achterhalen, deden vermoeden dat, zoo hij eenigzins in het geval betrokken was, hij zich dan met de rol van dupe moest vergenoegen.

Nog op den morgen vóór den slag, gaf ik hem den beker aan, en drukte hem op het hart, dat hij, wat er ook gebeuren mocht bij mij blijven moest. En hij heeft mij gehoorzaamd, al was zij, aan wie hij door tooverkracht gebonden was, een vluchtende vrouw. Het is ontzettend! Maar heb ik daarom het recht de toovermacht van den beker te vloeken? Neen!

Majoor Fuchs, die daar boven stond te vloeken, dat 't weerklonk in de klokken, werd een beetje bezorgd. Hij zou wel eens willen weten, wie hem daar bij 't kogelgieten wil komen helpen. De stappen komen al nader, zelfs tot bij den klokkentoren. De Majoor verstopt zich tusschen de balken en blaast het licht uit. Niet, dat hij nu juist bang is; maar alles is immers bedorven, als iemand hem daar ziet.

"Genade!" stamelde de moordenaar, toen boog hij het hoofd en mompelde eenige onverstaanbare vloeken. Enjolras wendde den blik niet van zijn horloge; hij liet de minuut voorbijgaan, en stak toen het horloge weder in zijn zak. Daarop nam hij Le Cabuc, die jammerend op de knieën gezonken was, bij de haren en drukte hem den loop van zijn pistool tegen het oor.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek