Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Voor een oogenblik stoof hij weer op bij de enkele gedachte daaraan; maar toen verzachtte de vrees, dat Meta zich ziek zou schreien, zijn hart, en deed hem met versnelden pas huiswaarts keeren, vast besloten kalm en vriendelijk, maar ferm, héél ferm te zijn, en haar aan te toonen, in welk opzicht zij in haar plicht jegens haar Heer Gemaal was te kort geschoten.
Elisabeth, die haar van onder haar hand gadesloeg, meende op haar gelaat besluiteloosheid te lezen, die tot toestemming verzachtte. Wat zij werkelijk zag, was twijfel hoe zij op de geschiktste en zekerste manier zou weigeren. Als een bliksemstraal schoot het Elisabeth voor den geest dat zij nu of nooit haar slag moest slaan.
Het hoefde nu ook niet te gebeuren.... Hoofdstuk XV. De strengheid des winters verzachtte zich en het voorjaar viel in, druipende van regen en kil van mist, die haar sluiers in flarden ophing aan de nog bladerlooze boomen.
Dolente, tendre, verzachtte Mientje. Calme, intelligente, sensible et sensitive, zei Clara. Dat vind ik nog 't beste, zei Sneeuw. Douce, douce comme un agneau, zuchtte Eva de Bruin. En wat vindt Bonnie ervan? Innocente, zei Bonnie. Dat antwoord is jouwer waardig, bravo! bravo! riep Jan, sloeg zijn arm om haar middel, en dwong haar een paar walspassen met hem door de kamer te doen. Hè, ja!
En zij stribbelden niet langer tegen; een vage, verre hoop verzachtte hun tegenzin en zij vroegen wat zij al doen moesten, hoe hij daar komen zou, hoe ver hij reizen moest, waar hij eten en slapen zou, hoe lang het duren moest eer Rozeke van hem tijding kreeg als hij eenmaal vertrokken was. "Laat dat alles aan mij maar over; hij reist met ons mee en wij zullen voor alles zorgen," zei de barones.
Maar, zeide Esther aarzelend, kunnen wij dan niets voor u doen? Kan ik niets.... Het gelaat der Egyptische verzachtte, een flauwe glimlach speelde om haren mond. Zij zag naar den grond. Ja, zeide zij, ik zou.... Esther Volgde haar blik, en begrijpende wat in haar omging, zeide zij: Doe het maar. Iras ging tot hen en kuste beiden.
Niemand sprak over de droevige gebeurtenis, zelfs mevrouw March niet, want allen hadden door ondervinding geleerd, dat woorden niets uitwerkten als Jo in zoo'n bui was; en dat het wijste zou zijn, te wachten tot de een of andere kleine gebeurtenis, of Jo's eigen edelmoedige natuur, haar verbittering verzachtte en de breuk heelde.
Ik zal u armer verlaten.... Des konings blik verzachtte; een klein lachje speelde om zijn lippen. Ik zal u door mijn schatbewaarder laten geven wat ge vraagt! Bewaart die ook het levensgeluk voor mijn kind? Getroffen zweeg de koning. Toen reikte hij Elze's vader de hand. Ziehier! zei hij. Bedoelt ge hiermee, o koning, dat uw hand dit geluk bewaren zal?
Zy waren aldaar byna naakt, en hadden tot hunne schoenen verkogt, om zig een maand lang verschen voorraad te bezorgen. Ik verzachtte intusschen hunne ellende door myne aanzoeken by den Colonel FOURGEOUD, in wiens gunst ik meer en meer deelde; en de wachtpost van de Hoop was wel dra een paradys, in vergelyking van het geen dezelve was, toen ik 'er kwam.
De tong kon slechts een tiende verhalen van de mirakels die het te weeg bracht. Het stilde pijn, verzachtte verdriet, riep oude herinneringen doode gezichten en vergeten droomen terug. Het was een vuur dat door het bloed kookte en toch niet brandde. Het sterkte het hart en maakten de gebruikers bovenmenschelijke wezens. Het openbaarde de toekomst en gaf visioenen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek