Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Nauwelijks had een van hen den snavel in een bloem gestoken of hij moest zich verweren tegen een anderen, die ook trek had in deze bloem. Soms vlogen zij daarbij om elkander heen als twee in den wind ronddwarrelende vonken uit een schoorsteen, en stegen zoo hoog, dat wij ze spoedig uit het oog verloren."
Wij moeten in den wagen gaan, zeide Sergius. Zij zullen ons zeker aanvallen en hier op den open grond kunnen wij ons niet verweren. Maar onze rendieren? vroeg Jan. Die moeten wij in den steek laten. Wij kunnen niets voor hen doen. Daarvoor was het werkelijk reeds te laat. Eenige van de trekbeesten waren door de wolven afgemaakt; de anderen hadden zich losgerukt en de vlucht in het bosch genomen.
De verdrukking echter, die wij misschien te dragen hebben, omdat wij aan God en aan de natuur gehoorzamen en niet aan de menschen, moeten wij liever verduren, dan ons verweren. Want, is in een natuurtoestand eenieder bevoegd tot noodweer, bij de intrede in de maatschappij heeft dat recht opgehouden te bestaan; de staat immers zou onmogelijk zijn, zoo dit aangeboren recht bleef voortduren.
Ik kan niet meer dan andere menschen, maar ik heb nog tegenover heele andere mannen gestaan als die broer van den slager, en ik weet, hoe ik mij tegen hem moet verweren. Halef, als hij mij aanvalt, laat hem dan aan mij over. Ik heb daar niemands hulp bij noodig. Zooals gij wilt, Sihdi, antwoordde de kleine, zonder meer.
Ze ergerde zich ter wille van haar vader en was niet heelemaal tevreden over Abraham. "Er zijn toch, God bewaar me, geen arbeiders in de wereld, die zoo laf zijn als jelui," zei Steffensen tegen een ouden timmerman, die lid was geweest van 't comité, dat het zilver had aangeboden. "We hebben zoo weinig, waarmeê we ons verweren kunnen." "Bah! als we ons maar bij elkaar aansloten."
Bedorven en in kwaden reuk staande was alles, van boven tot beneden. De tijden veranderen. Nood leert bidden, maar hij leert ook zich verweren. Schill rukte uit en de hertog van Brunswijk. In geheel Nederduitschland begon het te spoken; niemand wist, van waar 't kwam; niemand wist, waartoe het leiden zou. Schill trok dwars door Mekklenburg naar Straalsund.
En 's morgens, als ik mijn bad nam, zaten dan als getuigen van het belachelijke heden mijn soldaat en mijn Berber als levende bewijzen van den zwaktetoestand der tegenwoordige sultansheerschappij, die het niet waagt, zich flink tegen een oproerigen onderdaan en zijn aanhang te verweren.
"Wij zijn vrienden van alle roode mannen, maar wij verweren ons, wanneer wij door hen als vijanden behandeld worden." "De Utahs hebben de strijdbijlen tegen de bleekgezichten opgegraven. Gijlieden zijt beroemde krijgshelden, en gij zijt niet bang voor hen. Maar weet gij wel dat de Navajos opgerukt zijn, om de bleekgezichten te helpen?" "Ja, dat weet ik."
"Ik wist het wel, Ridder!" zeide Zweder, "dat wij u eindelijk zouden vinden: het klooster is ons! althans ik denk niet, dat die vrome paters zich lang meer zullen verweren: hier, geeft den Ridder een zwaard ... een bijl ... wat het eerste bij de hand is ... en nu haastig naar beneden; eer de trap afbrandt: ik heb u nog juist bijtijds gehoord."
Zoodoende hebben wij hem in een oogwenk zoo goed vast, dat hij zich niet verweren en mij niet verwonden kan.... Dus vooruit maar!" Bij deze woorden "vooruit maar!", die hij zoo luid mogelijk uitsprak, draaide hij zich snel als een weerlicht om, en deed een sprong naar de plek, waar hij het hoofd gezien had. De Tonkawa-hoofdman was een uiterst voorzichtig, ervaren en scherpzinnig man.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek