Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
"Maar, wat?" "Ik zal spoedig sterven." Cosette en Marius huiverden. "Sterven!" riep Marius. "Ja, maar dat is niets," zei Jean Valjean. Hij haalde adem, glimlachte en hernam: "Gij spraakt tot mij, Cosette, ga voort. Spreek nog, uw roodborstje is dan dood; spreek, laat mij uw stem hooren." Marius staarde als versteend den grijsaard aan. Cosette slaakte een hartverscheurenden kreet.
Ik wil vrij zijn hoort gij? vrij zijn!" herhaalde zij nog eens, en dreunend viel de zware deur achter haar dicht. Hij stond als versteend en staarde op de deur door welke zij verdwenen was. Het was stil geworden in de groote kamer; het avondrood wierp zijn gloeiend schijnsel door de vensters en vervulde het vertrek met een rooskleurige schemering.
Toen werd de deur ruw opengestoken en Julia stoof rokwaaiend binnen, zoodat het luttel kindergepeupel versteend bleef in vreezachtige roerloosheid en Johan, als verslagen, daar onbeweeglijk zich te schamen lag. Hij sprong dan recht en Julia viel schreiend in zijne armen. "O Johan! mijn lieve Johan!"
Ik moest den verschrikkelijksten dood sterven! En, vreemde zaak! de gedachte rees bij mij op, dat als mijn versteend lichaam eens opgedolven werd, het vinden daarvan op eene diepte van dertig uur gaans aanleiding zou geven tot ernstige wetenschappelijke vragen! Ik wilde hardop spreken, maar alleen schorre tonen kwamen over mijne verdroogde lippen. Ik hijgde naar adem.
Ludwig bleef versteend staan: een rilling beving hem, en half onmachtig zonk hij op een stoel neder. "Kind der schande! kind der verdoemenis!" vervolgde de radelooze vrouw, terwijl zij elk terugstootte, die haar naderen wilde: "in zonde ontvangen, om in zonde te leven en in zonde te sterven! Ziedaar de straf, die het misdrijf wacht! o wee mij! wee u! wee ons allen!"
"Van hoogverraad, Mevrouw!" antwoordde Van Kinschot: "Mijn Heeren!" vervolgde hij tot de gerechtsdienaars: "leidt uwen gevangene weg." "Arme! lieve Ulrica!" zeide de Gravin tegen Ulrica, die als versteend en van verschillende aandoeningen vervuld aan een tafel nederzat: "had iemand kunnen denken, dat uw verlovingsdag zoo ongelukkig ten einde zoude loopen?
IJverig peuterend, krabde hij, 't hoopje vezels te zaam vegend, tot die op gezond hout stiet en 't mes bij 't heft knapte. "Wel vervloekt!" , zei-ie driftig. "Als we wéer vliegen, nemen we postduiven mee, pa vin u niet, pa? dan kan dat ons niet overkomen hè, pa? dan, dan...." Pa zat in versteend zwijgen. Tegen elf uur scheen de verlossing te naderen, 'n Man stapte aan door de struiken.
De "krokodil en de schildpad" kruipen naar het zwarte hol toe, dat de oever lijkt van een ondergrondsche rivier. Een kudde herten is versteend in de houding van doodelijk-beangste vlucht voor den jagenden ruiter en zijn honden. En het rijstveld wordt aangewezen op een brokkelige steilte, waar een reusachtige schoof donker tegen het licht staat van de daarachter gelegen instorting.
Dankbaarheid bezielt den natuuronderzoeker en den denker jegens de eerste oogen, thans versteend, die hier op aarde geopend zijn, jegens de eerste wezens, die gesidderd hebben bij het geluid van storm en donder, en getracht hebben te schreeuwen; want aan hen hebben wij onze heerlijke zintuigen te danken.
Zij gaf zich geen moeite het moeielijke harer positie voor hem te verbergen. Toen zij gesproken had, zuchtte zij diep, haar gelaat nam plotseling een strenge uitdrukking aan, scheen als versteend, en met dezen trek scheen zij hem nog schooner dan te voren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek