Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Francis zag ik echter nog eens; zij lag daar boven onder de oude boomen op de knieën, en toen zij hem in den duisteren nacht zag wegrijden, gaf zij zulk een hartverscheurenden gil, dat ik er heen liep.
Zij herhaalden aldoor, op hartverscheurenden toon, dezelfde woorden, welke ik nog onophoudelijk in mijn ooren hoor weerklinken: "Ik wil nog niet sterven! Ik wil nog niet sterven!" Rose sloot beide in haar armen. Zij poogde haar te troosten, haar gerust te stellen, doch zijzelven, het bleeke hoofd opheffend, riep ondanks zichzelf: "Ik wil nog niet sterven!" Alleen tante Agathe zei niets.
Op eens, als door waanzin bevangen, riep hij op hartverscheurenden toon, die van de diepste zielesmart getuigde: "Renée, Renée!.... Mijn vrouwtje!.... Word wakker? Geef antwoord!.... Zeg me dat je leeft.... O, spreek toch, spreek toch!" Maar zijne stem kon haar niet meer bereiken. De kleine schildwacht had haar post verlaten.
Maar Borik wist niet, waar de dokter zich gewoonlijk ophield. Hij schreef evenwel, en de brief, die zulk een hartverscheurenden wanhoopskreet inhield, had hij aan de goede zorgen van de Voorzienigheid toevertrouwd. Het schijnt, dat de Voorzienigheid nog al goed den dienst der posterij uitoefent, daar de brief, in weerwil van alles, aan zijn adres terecht gekomen was.
Maar in hetzelfde oogenblik zag hij dien belangrijken haarstaart, dien Cyprianus nog steeds in de hand hield, en kreeg daardoor de overtuiging dat hetgeen wat hij boven alles gevreesd had, geschied was. "O, mijnheer!...." riep hij met een hartverscheurenden kreet uit. "Wat!..... Hebt gij.... gij mij mijn staart afgesneden?"
Nadat zij deze woorden tot onuitsprekelijk vermaak van haar toehoorders op klagelijken, hartverscheurenden toon had uitgestooten, stond Miss Nancy een oogenblik stil, knipoogde tegen het gezelschap, knikte met een glimlach in 't rond en verdween.
"Mijn kind," zei de liefdezuster, "wees rustig, ga weder liggen." Fantine hernam, zonder van houding te veranderen, luid en op een heftigen, hartverscheurenden toon: "Zou hij niet komen? Waarom? Ge weet de reden; ge spraakt er fluisterend over. Ik wil ze weten." De dienstmeid fluisterde schielijk de liefdezuster toe: "Zeg, dat hij op het stadhuis bezig is."
Het moest dus inderdaad een feit zijn: haar geliefde was dood en zij al het vreeselijke van haar toestand werd haar nu eerst duidelijk! Onder het slaken van een hartverscheurenden kreet zonk zij ineen. Die kreet was hare redding. Hij drong door tot in Erec's brein, de nevelen zijner bezwijming verscheurend en riep hem terug tot het leven.
Met groote snelheid liep hij op de gestalte af, en greep haar bij den schouder. De onbekende sloeg de armen ten hemel en slaakte een tweeden, hartverscheurenden gil. "Wie ben jij?" beet Flipsen haar toe. Er kwam geen antwoord. De schrik verlamde als het ware haar tong. "Hoor je me niet? Wie ben jij?" herhaalde Flipsen. "O, ik ben ik ben Trijntje de meid. O, wat een schrik!"
Als in een cirkel draaide hare verbeelding om dien dag, waarop zij bij het bloedige, verstijfde lichaam haars echtgenoots gestaan had; nu eens was hij het, dien zij aanzag, dan weder was het den zoon, en op hartverscheurenden toon bad zij hem, toch niet te sterven, haar ook niet te verlaten; zij kon zonder hem immers niet leven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek