Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Maar zoodra een van uw manschappen zich verroert, gaat mijn mes door uw uniform heen. Probeer dat maar eens!" Zijn ruiters zaten verbluft op hun paarden. Zulk een spierkracht, behendigheid en vlugheid hadden zij niet verwacht. Zij waren zoo verschrikt en beteuterd, dat de gedachte, dat zij wapenen hadden en driemaal zoo sterk in aantal waren, niet eens in hen opkwam. Laat mij los."
Laat mij nu toe, eenen plicht van menschenliefde en van rechtvaardigheid te gaan vervullen. Ik verlaat u, dubbel verblijd over de genezing van den goeden heer Vereecken en over de verlossing van een eerlijk werkman." Frederic stond verbluft over deze onverwachte openbaring. Hij hield den blik ten gronde gericht en antwoordde niet anders dan door een langzaam schudden des hoofds.
Hij hield zijn plan stil. Maar veertien dagen later verzocht hij zijn vrienden voor 't laatst nog eens bij zich. Na een gezellig avondje, waarbij hij nog eens voor hen had gespeeld en er door allen braaf gezongen was, maakte hij hun zijn besluit bekend. Ze stonden allen verbluft. Eerst hielden ze het voor een grap.
"Ja, kind! ik herinner mij op eens zijn verbluft gezicht toen hij mij weerzag." "O, zoo!" "...En nu, beste vrienden, leeft wel. Tot ziens; in gedachten omhels ik mijn petekind en Augusta, altijd als haar echtgenoot het permitteert..." "'t Is toch een vroolijk oud man! Ho! ho! wat is dat, Fritsje? Augusta, pas op! hij dribbelt de tuindeur uit."
Alfonso was diep bewogen, toen hij bemerkte, dat Bernaldo bekend was met zijne afkomst en de gevangenschap van zijn vader, maar zijn haat voor den man, die zijne zuster veroverd had, was grooter dan de liefde voor zijn neef. Eerst gaf hij geen antwoord, en plukte aan zijn baard, zóó verbluft was hij.
»Wel Nancy!« zei de Jood sussend, na een oogenblik waarin hij en Sikes elkaar verbluft hadden aangekeken, »je je overtreft jezelf vanavond. Ha! ha! lieverdje, je speelt je rol prachtig.« »Zoo?« zei het meisje. »Pas maar op, dat ik 't niet heelemaal natuurlijk doe. Dan zou jij er slecht aan toe zijn, Fagin; dus ik waarschuw je bijtijds: neem je in acht voor me!«
De jonge krijgsman haalde eenige centen uit den zak en legde ze, verbluft en aarzelende, in de hand van den krankzinnigen man, die met een wild gejuich van blijdschap zich omkeerde en uit al zijne kracht in de baan wegvlood.
Zij stonden daar allen even onthutst en verbluft om het vroolijk en blozend nichtje, frisch als een levensbloem van jeugd en van gezondheid; en een poosje wisten zij geen van allen wat te doen of te zeggen: de twee broers, evenals Standje, volkomen ontroerd en verrast door haar onbevangen en onverwachte omhelzing, de oude vrijster niet minder van streek, al haar voornemens van koel en stug onthaal aan 't wankelen, eensklaps, zonder mogelijken strijd, tegen wil en dank overwonnen en ontwapend door het zoo natuurlijk-vriendelijk en zegevierend-gulhartig optreden van 't verrukkelijk jong meisje.
Ik zou dat anders gaarne gedaan hebben, nu het blijkt dat we tot hetzelfde schip behooren. Ik wensch u goedendag, meneer." "Twintig jaren ben ik in dienst," bulderde Sawbridge, "en nu zou me daar zoo'n.... maar hij is gek, stapelgek." En de eerste luitenant stormde de kamer uit. Jack was zelf ook wat verbluft.
"Ik dank u, Mijnheer Mordtmann, dank u voor uw hulp! Ja, nu vraag ik ook: wat is een Ephor voor een ding? wie zijn Ephoren hier aan de school?" "Maar Mevrouw," riep de rector heelemaal verbluft, "weet u werkelijk niet, dat Professor Lövdahl een van de Ephoren aan de school is?" "Carsten! mijn man! neen, dat is prachtig! Ach, Mijnheer Abel! Wilt u mijn man even roepen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek