United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Voorloopig werd Cornelis Tromp tot opperbevelhebber benoemd, want de Ruyter was op dat tijdstip nog niet uit het Verre Westen teruggekeerd. Maar nauwelijks had hij hier voet aan wal gezet, of hij werd door de Staten benoemd tot Luitenant-Admiraal van de vloot, de hoogste waardigheid, die voor hem te bereiken was.
De hand van "Vlissinger Michiel" scheen intusschen wel een soort van bankschroef te zijn; want Tromp zette een eenigszins pijnlijk gezicht toen De Ruyter de aangeboden hand met echte zeemansrondheid schudde. "Best, best, Ammiraal! Jongen, dat heeft gisteren een warm daagje gegeven, hé? "Ja, ik had niet gedacht dat Blake zoo gauw krimp zou geven!"
Maar heb ik je 't niet gezegd, dat die De Ruyter nog eens een man worden zou, die de lust van ons kleine Landje zal zijn? Hij is al mooi op weg!" sprak Huib. "En dat is noe een lans van mien!" zei Gerrit. "Wat 'n patente kerel, é? 'T is een veint as'n beer!" Vriendelijk naar alle kanten groetende trad De Ruyter op Tromp toe.
Ze schreeuwden hunne kelen heesch die ronde, trouwe en dappere zonen der zee: "Leve Goede Vaer Tromp!" Weer was er een oogenblik van stilte. "Witte Cornelisz. De With is zijn opvolger! Over een uur zal hij hier aan boord zijn. Tromps Ammiraalsschip wordt het zijne!" "Geen vloekbeest hier aan boord!" klonk het uit den hoop. "Wij jagen hem een kogel door den kop!" riep een ander.
Ik sprong op als een leeuw en riep: "Kapitein, hij liegt het!" Tromp fronste de wenkbrauwen en zeî alleen: "Ga heen, deugniet! Gij zijt uw gezelschap waard!" Van dien dag af ondervond ik, dat het waar is wat het spreekwoord zegt: "Wee den wolf, die in een kwaad gerucht staat!"
Vooruit, vooruit!" schreeuwde Witte. Ook De Ruyter, die gezien had, dat de Ammiraal het onmogelijk langer volhouden kon, snelde hem te hulp. 'T was meer dan tijd, dat hij ontzet werd, want de Engelschen waren hem bijna meester. Met zijn bijkans ontredderd schip voegt Tromp zich weer bij de vloot. De Engelschen volgen hem en dringen al verder en verder door.
Waar zullen ze een vinden als hij? Wie zal hem ooit gelijken?" Martens wangen werden vuurrood, zijne oogen glinsterden en de hand zijns Vaders vattende zeî hij: "Vader, ik wil zoo'n Ammiraal worden!" "Gij zijt dwaas, jongen! Gij en weet niet wat gij wilt!" zeide Tromp; maar schipper Hein legde zijne hand op Martens hoofd en sprak: "Met God is alles mogelijk, jongen!" Zoo'n Hein!
Maar... maar... Tromp, kom eens hier! Is dit dezelfde Huib Maerlant, die in het laatste gevecht zoo netjes de Engelsche vlag naar beneden wist te halen?" "Dezelfde, Witte!" "Een poot, ouwe jongen! Voor jou heb ik respect, al heb je 't niet ver gebracht! 'T geluk zal je wel niet gediend hebben, zooals ons! Maar zeg, heb je geen lust om bij mij aan boord te komen?
Het treurige gevolg was echter, dat Cornelis Tromp van zijn ambt werd ontzet, en dat er tusschen hem en de Ruyter eene verwijdering ontstond, die gedurende vele jaren zou blijven bestaan. De Engelschen begaven zich noordwaarts en staken ruim 100 van onze koopvaardijschepen, die in het Vlie lagen, in brand.
Juist maakte Tromp zich gereed om de Engelsche vloot op die wijze te begroeten, toen Blake hem tweemaal een kogel over zijn schip zond, en daarna een derden door zijn want, waardoor een van de matrozen een arm verloor. Tromp, de held van Duins, was er de man niet naar, om zich deze handelwijze te laten welgevallen.
Woord Van De Dag