Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 september 2025
Ik zal vroeg mijn paard laten voorbrengen en uitrijden. Ik kan Tom niet meer zien; het is niet anders. En gij moest liefst een toertje gaan doen en Eliza medenemen. Laat het gedaan worden terwijl zij buiten 't gezicht is." "Neen, neen," antwoordde Mevrouw Shelby. "Ik wil in geenerlei opzicht medeplichtige of helpster bij deze wreedheid zijn.
"Jullie krijgt me niet mee," dacht Tom telkens, als hij de dieven zag heengaan, "bij dien armen boer heb ik mijne kunststukjes vertoond, omdat ik hier graag blijven wou, tot ik Vaders geld terughad; maar nu is 't ook genoeg." Eindelijk op een' dag zeiden de dieven tegen Tom: "Meester, als je 't goed vindt, dan gaan we morgen met ons zessen naar eene kermis hier dicht in de buurt.
Ik zal slaag krijgen, ik die nog nooit op school een klap gehad heb!" Zij stampte met haar voetje op den grond en vervolgde: "Wees maar zoo laag als je wilt! Ik weet iets, dat hier zal plaats hebben. Wacht maar en je zult eens wat zien." En zij vloog de school uit en barstte opnieuw in tranen los. Tom stond stil, geheel overbluft door dien uitval.
"Tom, Tom, ik zou het dankbaarste schepsel van de wereld zijn, indien ik gelooven kon, dat je ooit zulk een goede gedachte gehad hebt, maar je weet best, dat het niet zoo was." "Waarachtig, tante, ik heb het daarom gedaan; ik mag sterven, als het niet waar is." "Tom lieg niet, doe dat toch niet. Dat maakt het geval nog honderdmaal erger." "Ik lieg niet, tantelief; het is de waarheid.
"Dan zullen ze zeeman moeten worden, vriend!" zei Barend. "Ja, dat roepen ze allebei. Als ik vraag: Tom, wat moet je worden? dan is het: Naar zee, vader! en doe ik diezelfde vraag aan Jan, dan is het: Naar zee, vader!" "Wel, stuur ze dan naar het wachtschip, vriend!" "Naar het wachtschip? Wel, voor geen nog zooveel! Ze kunnen worden wat ze willen, als ze maar aan den wal blijven!
Tom watertandde bij het gezicht van den appel, doch hij witte ijverig door. Ben zeide: "Heila, oude jongen, je moet voor straf werken, he?" "Wel, Ben, ben jij daar? Ik zag je niet." "Zeg, ik ga zwemmen. Zou jij ook niet willen, als je mocht? Maar jij moet werken, niet waar?" Tom keek den jongen aan en zeide: "Wat noem je werken?" "Wel, is dit geen werken?"
Tom had ze maar voor de grap gestolen, om de dieven wat wijs te maken. Toen Tom bij 't huis van den boer kwam, stonden de boer en zijne vrouw juist buiten de deur. Eerst vroeg Tom heel leuk: "Weet je ook van wie deze dieren zijn?" "Nu," riepen de boer en zijne vrouw vroolijk, "dat zouden we ook niet weten: ze zijn van ons zoo zeker als twee maal twee vier is! Maar hoe kom jij daaraan!
Men kon zich voorstellen hoe trotsch Jack was op het vertrouwen door Dick Sand in hem gesteld. "Nu aan 't werk," hernam deze "en laten we ons zoo min mogelijk blootstellen." De negers gingen door Dick geleid, dadelijk aan hun moeielijken arbeid. Een marszeil aanslaan was voor Tom en zijn kameraden een moeielijke taak.
De twee Tonkawa vervolgen zijn spoor als een paar bloedhonden, en zoodra de dag aan den hemel komt volgen wij hen achterna, namelijk ik, Tom, Droll en zijn jongen Fred. Is het niet zoo, messieurs?" "Ja," antwoordde Tom eenvoudig en ernstig. "O ja," gaf ook Droll ten bescheid. "De kornel moet in onze handen vallen, ook reeds om andere redenen.
En nu weetje vooreens en voorgoed, dat je van niemand anders dan van mij moogt houden en met niemand dan met mij moogt trouwen; neen, nooit, nooit. Beloof je dat?" "Ja, ik zal van niemand anders houden dan van jou, Tom. Maar jij moogt ook met niemand anders trouwen dan met mij." "Natuurlijk. Dat spreekt vanzelf.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek