Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Als men beneden de stem dier razende vrouw eens vernam? De zonneschijn voor eenige oogenblikken zoo luisterrijk, zoo triomfeerend hem toelonkend, was hem nu eene ergernis.... Hij heeft geene minuut te verliezen. Hij ziet niet naar Suze om, hij antwoordt niet, hij snelt plotseling naar zijne slaapkamer, en sluit de deur achter zich. In de eerste plaats moet hij zich kleeden.
Ja hij tuurde nog steeds in het rampzalige nieuwsblad, maar zóó, dat zijn gelaat er achter verborgen was, en terwijl papa de brieven, mama de Haarlemmer en Suze het Kampertje inzagen, dansten de letters onzen Flitz voor de oogen, en speelden hem al de heerlijke beelden door het brein, die hij zich zoovele weken geschept had.
Zij voegde er met bevende stem bij: »Ja, kindlief! Ik weet het wel! Jij bent heel lief voor me geweest .... sedert dien verschrikkelijken nacht. Ik heb op de wereld niemand anders dan jou.... Wij moeten ons best doen, nu we doodarm zijn, een klein stukje brood te verdienen.... Maar hard te werken en afhankelijk te zijn van Suze, die!.... die.... O God! dat vind ik ondragelijk!"
Suze herinnerde zich nu de woorden en de blikken van dien man; en werd bijna flauw van angst, toen zij bedacht hoe hij Emmeline's handen had bekeken en hare krullende lokken opgelicht, en gezegd dat zij "puike waar" was.
Maar 't was mis, want ma zei zeer beleefd: "Als ik verzoeken mag," en pa: "Zeker Suze," zoodat ze toch tot een: "En u mijnheer?" tot Van Bavik werd genoodzaakt, waarop deze beleefd voor 't zoete bedankte, terwijl de candidaat-notaris, die, na het: "Om u te dienen," nog geen woord gesproken had, eens toonde hoe hij hier thuis was, en tamelijk hard een: "'k Wél Suus," deed hooren.
Tot antwoord omhelst hij haar vurig, en fluistert hij woorden van de hartelijkste liefde aan haar oor. Maar Suze weert hem af. Volkomen zich zelve meester, zegt ze gebiedend: »Sta op, Arnold! Ik zal je alles zeggen, ik zal je uitleggen, waarom ik zoo lang bleef wachten. Een paar woorden zijn voldoende...." Eenigszins onthutst staat Van Reelant op.
Mijnheer Gliekke, pas uit den dut gekomen, en mevrouw uit eene huishoudelijke berekening opgewekt, ze waren niet op de hoogte om de beteekenis van die geheimzinnige woorden terstond te vatten, zoodat mijnheer vraagde, of er gevaar bij was, en mevrouw op het denkbeeld kwam of Barend iets van Suze bedoelde.... men kon niet weten? "Brand?
Misschien, lezer, kent gij menschen wellicht één zelfs van zeer nabij wier zenuwen spoedig in beweging zijn te brengen, of althans somwijlen in een stemming verkeeren, dat zij gij verstaat de uitdrukking "niet zóóveel noodig hebben om geheel van streek te geraken." Suze was er zóó eene.
En telkens wou Flitz iets zeggen, omdat ie zoo nooit gewoon was te zwijgen, en ook gevoelde wat oudere en betere brieven te hebben, maar telkens smoorde hij 't geen hem op de lippen kwam, totdat zijn gelaat een purperkleur verkreeg, en hij, met den sleutelbos in den zak rammelende, zijn door 't lange zwijgen eenigszins schorre stem deed hooren, en luide vroeg: "Suze, hoe is 't, hooren wij van avond in 't geheel niets?"
Voorzichtig legde hij beide weg, en wachtte eene poos, terwijl zij zwijgend hare handschoenen uittrok. Toen kwam hij naast haar staan, en zei met zachte stem, alsof hij vreesde, dat men hen beluisteren zou: »Ik maak je mijn compliment, Suze! Je hebt er nog nooit zoo goed uitgezien.... En altijd, die mooie, prachtige krullen...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek