Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
"Zie zoo," zei Flitz, toen hij, na 't muziekblad te hebben omgeslagen, in zijn armstoel neerviel, en de niet zeer lange beenen over elkander sloeg: "ik sprak van lange leizen.... of wel, van liefhebberijen; ja, 't zal me eens benieuwen of er met een nieuwen burgemeester niet wat meer leven in B.... zal komen; 'en cassinootje zooals ze in E.... hebben, moet heel aardig zijn; of 'en rederijkerskamer; dan kan ik met De min beginnen; een dansje na, Suze desnoods op de piano, en ik op de fluit."
Echter liep de herfst niet ten einde, of zijne vrouw lag bij zijn hoofdkussen op de knieën, en hij kuste zijne kinderen goeden nacht. Haeften beloofde hem, voor deze te zullen zorgen, en eene diepe stilte verkondigde, dat het zijne laatste woorden waren geweest. "Suze ik had u zoo gaarne rijk achtergelaten!" Was het niet erg genoeg?
"Waarom help jij dan ook eens niet een handje, Jan? snauwde Marie hem toe. "Au-au-au!" was al wat ze ten antwoord kreeg van Jan, die van dat helpen van Suze al plezier genoeg had gehad, en maar steeds zijn hand aan de wang hield. "Wat is er toch te doen, vrouw?" riep de pachter onder het binnentreden. "Wel verdraaid, wat scheelt Suze toch?
En waarom zou hij eene fatsoenlijke dame niet naar huis kunnen vergezellen.... Dit alles nam niet weg, dat hij in de Hoogstraat voorzichtig om zich heen gluurde, en Suze's vragen maar met halve stem beantwoordde. Zij spraken af, dat Van Reelant een enkel woord aan Suze zou schrijven, wanneer de zaak van Betsy in orde was.
Hij strekt zijne armen uit, en prangt haar plotseling met onstuimigen hartstocht aan zijne borst. Zacht weenend beantwoordt Suze zijne omhelzing, terwijl de zilvergrijze parasol op den bodem van den coupé zinkt.
'k Heb voor Suus een vers van vier bladzijden, zoo maar weg gemaakt." Niemand nog zei den armen Flitz een vleiend woord van zijn dichtstuk, zelfs Suze had nog niets dan een zacht: "Dankje voor je lieve attentie," kunnen of durven uitbrengen.
Betsy toonde het meest tegenwoordigheid van geest, en antwoordde oogenblikkelijk: »Wij zijn u zeer verplicht, mevrouw! Voor van middag hebben we ons woord al gegeven!" »Dat spijt me! Het zou ons hoogst aangenaam geweest...." Suze keerde zich met een beleefden glimlach tot de goedhartige oude dame, en viel haar in de rede: »En mij ook, mevrouw! Maar de dames kunnen vandaag onmogelijk.
Den vorigen Zondag had hij haar duizendmaal van zijne vurige liefde gesproken.... Suze grijpt eene doos met waslucifers, en ontsteekt eene ~bougie~. Er klinkt eene schelle stem: »Is u daar, meneer?" Voetstappen naderen op het portaal. Aan de geopende deur vertoont zich de corpulente figuur van eene oude juffrouw in 't zwart, met eene zwarte muts en een zwart zijden boezelaar.
Och, 't was niet voor hem, niet voor zijn genoegen, neen, hij had eene dochter; Van Bavik was er ten volle van overtuigd dat meisje, zijn eenig kind, och! hij wenschte zoozeer dat Vredelust haar dierbaar zou blijven, wanneer zij de ouders er eenmaal niet meer zouden wezen. Dat hij 't zoo lief deed veranderen en al die fijne boomen plantte, 't was niet voor hem, maar alles voor Suze.
Suze brengt snel haar kanten zakdoek aan de oogen; zij weet, dat vrouwentranen zeer veel vermogen, maar toch nimmer mooier maken. Van Reelant legt zijne linkerhand om hare leest, en zegt zoo teeder mogelijk: »Wat is er Suze? Kom, zeg het me .... wat scheelt er aan?" Suze aarzelt eene seconde. Zij maakt hare hand vrij, eene trillende zucht ontsnapt haar boezem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek