Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 november 2025
Voorts had men in Haagsche kringen weinig wetenschap van zijne betrekking tot mevrouw De Huibert. Suze had zich altijd zeer bescheiden naar den achtergrond teruggetrokken, en den meesten tijd met lezen en handwerken op hare kamers in het Westeinde doorgebracht.
Zij ziet hem uitdagend aan en fluistert, of zij een staatsgeheim verried: »Als er twee lichten branden, Arnold! dan ga ik heel bedaard naar de achterkamer, en wacht tot de visite is afgeloopen!" Van Reelant lachte van ganscher harte. Plotseling vraagt hij: »Suze, ken je de geschiedenis van den Romeinschen koning Numa Pompilius?" »Ik geloof, dat ik ze alweer vergeten ben!"
"Och, laat me.... dan.... nú.... met vrede Barend," is Suzes antwoord, door 't schreien belemmerd, en op hetzelfde oogenblik klinkt het in de gang: "Suze, waar ben je?" en het meisje, dat de stem der danslustige Dorothea herkent, grijpt Flitz bij de hand; schuift hem de roepende te gemoet, en snelt zelve de donkere gang in.
Barend Flitz kwam in B. terug, maar zijn onrust was nog grooter dan vóór zijn vertrek, want, Van Bavik zat nog in Holland misschien wel neen zeker: Heerengracht Nº. 260! En, op zekeren avond doopte Barend met driftige hand de pen in den inkt, en schreef den volgenden brief: "Dierbare Mejuffrouw Suze!
Dan zou ik misschien later, indien ik wilde, bij eene buitenlandsche legatie kunnen geplaatst worden!" Suze dacht eene pooze na. Zij schudde langzaam het hoofd. Buiten Nederland .... onder welken titel zou zij hem kunnen volgen .... daar mocht niet aan gedacht worden. Zoo snel mogelijk vroeg ze: »Maar zou je geen politieke ~carrière~ in Nederland kunnen maken?"
Zijne wandeling liep nu ook rechtstreeks naar de Hoogstraat, en terwijl hij langzaam Voorhout en Vijverberg volgde, gebeurde andermaal, wat hem dien morgen bij de Gevangenpoort deed stilstaan: de loop zijner gedachten nagelde hem als vast aan den grond. Hij dacht aan beide vrouwen, die eene rol in zijn leven speelden en zouden spelen, aan Suze en Adèle.... De rol van de eerste liep ten einde.
Indien Suze eens misbruik wilde maken van haar overwicht .... indien zij eens telken avond met denzelfden weemoedig-vriendelijken glimlach aan zijne zijde kwam staan .... hoe zou hij haar kunnen doen gewaarworden, dat zij van .... illusiën leefde? De overweging van dezen toestand maakte hem dikwijls angstig.
Ze zijn heel wel tevreden, en hebben beloofd hun best te doen!" »Dat is ten minste goed nieuws!" merkte Suze op. Mevrouw Muller Belmonte bleef beweegloos in elkaar gedoken zitten. Haar zwager, de Amsterdamsche kolonel, kende den omvang der familierampen ten volle.
Van Reelant hield zich een oogenblik bezig met zijn glas te ledigen, en scheen het beter te oordeelen Suze ditmaal het woord alleen te laten. Daar zij verwonderd was over zijn stilzwijgen, zag zij hem plotseling vragend aan.
Als 't goed uitviel dan zou 't heel wat opzien geven, en zijn laatste woorden waren: "Suze wat denk je?" Suze wist niet wat ze denken moest, maar zei: "'t Idee alleen!" en ze lachte hardop, zóó hard dat Papa Gliekke eensklaps uit zijn stropdas verrees, en vraagde wat er gebeurde, en Mevrouw Gliekke in ernst verzekerde dat Suze haar deed ontstellen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek