Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Zacht opende zij de deur en vond eene brandende waskaars heel voorzichtig geplaatst op een klein tafeltje met marmer blad. De Milde leefde in gedurige vrees voor brand. Suze nam de waskaars, om naar boven te gaan. Een zonderling gerucht deed haar plotseling stilstaan. Zij zag overal in de gang, maar bespeurde niets. Alles was donker, de familie moest al lang ter ruste gegaan zijn.
Een derde tribune, er tusschen-in, was nog onbezet en omringd door eene groep, die stond te wachten tot de verkooping begon. Hier kunnen wij Tom, Adolf en andere bedienden van St. Clare herkennen; en hier wachten ook Suze en Emmeline angstig op hare beurt.
Flitz staat aan hare zijde, tuurt tamelijk dof op het muziekblad en heeft reeds een paar malen: "O jé," gezegd, daar Suze 't blad omsloeg terwijl hij nog slechts ter halverwege gekomen was.
Indien we geduld hadden dan zouden wij den poëtischen heilwensch van den candidaat-notaris zeker hebben afgeschreven, want Suze is er niet geheim mee, doch daar ons 't geduld ontbreekt, geven wij alleen de verzekering, dat de vier bladzijden te zamen honderd en twintig regels telden, waarvan de eerste met: "Ik zal," de derde met: "Ik zou," de vijfde met: "Ik wil," de zevende met: "Ik heb," de negende met: "Ik hoop," en de elfde met!
In dat lederen doosje is zoo alles bijeen; neen, al bezit ze alle mogelijke reinigingsmiddelen van 't beste soort, al zegt papa, dat Flitz niet zeer kiesch in de keuze van zijn attentie is geweest, en al voegt mama er spijtig bij, dat het eigenlijk een affront is, waar zij in haar tijd den gever mee om de ooren zou hebben gegooid, al was er ook een vers van honderd bladzijden bij geweest, Suze oordeelde toch, dat het uit een goed hart kwam!
In de eerste plaats herinnerde hij zich een nacht op Lindenstein, en telkens poogde hij met eene snelle beweging de gedachte aan de schande, op heeter daad betrapt te zijn, van zich af te stooten.... Dan kwam er eene reeks van gebeurtenissen uit Osterwolde .... dan brieven van Suze, die bij het herdenken hem somber stemden.
Doch deze had het juist ontzettend druk met Amy Lawrence over het vreeselijke onweer op het eiland en over den bliksem, die den grooten vijgeboom aan spaanders sloeg, terwijl hij, Tom, op geen tien pas afstands stond. "En mag ik ook komen?" "Ja." "En ik?" zeide Sally Rogers. "Ja." "En ik ook!" riep Suze Harper. "En Joe?" "Ja."
Welnu, tegen alle verwachting in heeft hij de dwaasheid gehad aan Suze het kind van liefde te spreken. Dien avond.... begrijp eens! 't Kwam spoedig aan 't licht; je weet wel, die zenuwachtigheid toen je gezongen hadt? Mama vertelde mij 's anderen daags waar de schoen had gekneld.
Tom was toegeslagen. Hij had een meester. Hij werd van het blok geduwd. De korte man met het ronde hoofd greep hem ruw bij den schouder, duwde hem aan een kant en zeide met een grove, gebiedende stem: "Blijf daar staan." Tom hoorde en zag bijna niets meer; doch het bieden ging maar voort ratelende en klaterende, nu in het Fransch dan in het Engelsch. Wederom valt de hamer. Suze is verkocht.
Suze had bijna den geheelen tijd "zonder lach of praat" met een afgewend hoofd gezeten, en had, met een paar vuile bordjes 't geen ze anders nooit deed de kamer verlaten, juist toen hij, om "op te stappen" naar zijn handschoenen zocht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek