Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Toetertijd greep me dat nog schrikkelijk an. Ja, wat 'n affront, hè, zoo'n eerste keer in die lik? 'k Schaamde m'n eige zóó, da' 'k voor 't tribunaal een naam opgaf, die 'k nog nooit had gedrage: Ferdinant Rascrosi! En ze vrage je je heele kattebak, dus 'k denk: zeg 'k dat ondergeteekende van 't atheïstegloof is, dan ben de edelachtbare heere netuurlijk niet in d'r schik.
Nu is het aan de orde zooveel mogelijk haar te laten staan, tot groot affront voor de uitvinding Tubal-kains en van het chirurgische vak, en ik durf zeggen, tot groot detriment van de goede zeden daarenboven.
In dat lederen doosje is zoo alles bijeen; neen, al bezit ze alle mogelijke reinigingsmiddelen van 't beste soort, al zegt papa, dat Flitz niet zeer kiesch in de keuze van zijn attentie is geweest, en al voegt mama er spijtig bij, dat het eigenlijk een affront is, waar zij in haar tijd den gever mee om de ooren zou hebben gegooid, al was er ook een vers van honderd bladzijden bij geweest, Suze oordeelde toch, dat het uit een goed hart kwam!
De goeie God zal me bewaren, hoop ik, voor zoo'n affront, riep de moeder. Heb ik je daartoe opgebracht? Heb ik er d
De gewogen Snepvangers, verstrikt in het geharrewar van de politiek, kwam in de stille haast tot bedaren. Uit de eenzame Keizerstraat klonken stappen en een lange slungel scheerde hem voorbij. De man groette. Halt! vriendje, riep Snepvangers en greep den man stevig vast aan zijn ondervest, gij hebt mij dus dat affront gebakken, gij leelijke, lange slingeraap!
Dat is een affront voor haar en geen compliment voor mij, antwoordde Dorian lachend. Lord Henry zag hem aan. Ja, hij was waarlijk buitengewoon mooi, met zijne fijn besneden lippen, zijne open blauwe oogen en zijn goud kroeshaar. Er was iets in zijn gezicht, waarom men hem dadelijk vertrouwde.
Zèg, je rookt 'n ander merk sigarette, maar de lucht is niet slecht, al ben ze erg zwaar ... 't Is geen affront hè, a'k 'm maar weggooit, 'k wor er in ééne dronke van ... Misschien is 't ook van de herinnering an háár dood, da'k me nou zoo draaïerig voel ... 't Was me eenige, al had ik haar na de Commune niet meer gezien ... Me ziel en me gewete, omda'k as atheïst niet zegge wil: me God ... 'k Laat nooit 'n steek valle; wat 'k ben, ben 'k stijf ... Dat kan de wereld juist niet verknoerste van 'n armoedzaaier zooals ik ... Wou ik buige, wou ik kniele, 'k reed met de vier ... Van 't voorjaar nog op dat rijke buite bij Velp ... die beeldschoone maagd, die gravin ... Maar 'k sting in eene op uit 'r omarming, schud me los, en roep: "edelvrouwe, gij drukt de baarlijke duivel an uw teedere boezem, mijn tong sterft af, werp ik uit as 't verdorde lid, zoodra ik maar 't eerste woord bid ..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek