Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
De ambtman kon hem geen zaken geven en omdat hij nu niet dronk en ook niet onvertrouwbaar was, werd men 't er over eens, dat hij te dom was. Daarentegen had hij er een zekeren slag van op een slinksche manier het vertrouwen van eenvoudige menschen te winnen. Hij stookte namentlijk het volk op, heette het.
De Russische Regeering stookte in 't geheim, vermeerderde de oneenigheid, en trachtte zoodoende een gelegenheid tot interventie in 't leven te roepen. Toen er ten slotte een botsing tusschen de Nederlandsche en de Russische partijen plaats had, waarbij enkele schoten werden gewisseld, mengde Rusland zich in de kwestie.
't Deed hem goed, en hij zeide: Een aangename warmte! Met een der kandelaars stookte hij het vuur op. Een minuut later, en beide lagen in het vuur. Op dit oogenblik scheen hij een inwendige stem te hooren, die hem toeriep: "Jean Valjean! Jean Valjean!" Zijn haar rees te berge; het was hem als iemand, die iets vreeselijks hoort. "Ja, zoo is het goed, ga voort!" zei de stem.
Hij herinnerde zich bij deze gelegenheid, dat hij voor eenige dagen bij een oud-ijzerkoopman een oude klok had gezien, waarop deze naam stond: Antoine Albin de Romainville. Hij was koud. Hij stookte het vuur aan. Hij dacht er niet aan het venster te sluiten. Ondertusschen verzonk hij in een soort van wezenloosheid.
De moeder en de oudste dochter waren altijd aan den arbeid; de vader stookte met een kleine ijzeren staaf het vuur op, en gaf zijne bevelen. De vrouwen bereidden de soep of bakten koeken.
Een ieder was daar in zijn schik mee, toegevend en vriendelijk gestemd en geneigd om alle mogelijke bezwaren over 't hoofd te zien. Telkens na die plechtigheid voelde 't Barontje zich gesterkt in zijn positie; telkens scheen de vage tegenkanting, die toch hier en daar, wel heimelijk stookte, voor maanden lang ontzenuwd en verzwakt.
Ouder gewoonte stookte zij Aeolus op; en ware het slechts bij stormen gebleven! Alle wapenen des hemels bragt zij tegen mij in het veld, vinnige koude, sneeuw, hagel, regen, mist, één kort begrip der vereenigde vormen van slecht weêr. Nu zond zij die plagen afzonderlijk, dan te zamen.
Die hulde aan den grooten man was zeker welverdiend, want groote diensten heeft hij aan de wetenschap bewezen, hij de nederige kamerbewaker, die jaren lang voor zes gulden in de week de raadszaal schoon hield en de kachel van den burgemeester stookte! Door zijn ontdekkingen heeft hij op de studie van de natuur een grooten invloed uitgeoefend.
Achter hen bauwde uit den donker de stevig aanstappende mannenpas, in den zakkenden gang met val van klank. "Hij gaat eten.... hij woont bij den muur, mijn patroon.... ce Crépieux." Dan vóor hen, waar kwam het zoo snel vandaan? schommelde alweêr een ander rood lichtje, het ging, schijnende dwaalvlam, op, neêr, soms als in een tocht aanvarend. "Loop wat aan!" stookte Vogel weêr op.
Al het wit was ingeslurpt door het blakende, daverende hemel blauw, dat gloeyend glinsterde in neêrwarrelingen van zwartgoud-poeyering en als een ziedende zee met donkere blauwbulten en lichtere blauwheffingen, daalde en steeg, daalde, daalde, zijn zonnevlakten neêrbreedend om den hettenden vuurkolom van de stortende zon, die een regen van bliksems los stookte over de schroeyend vermoorde uitstrekking der zich openwentelende en heen-spreidende tuinvlakten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek