United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Anneke, as 'k nou thuus kom zonder ongemak.... zeg, wa krie'k dan....?" "Riestenbrie van Deine-Meu!" lachte het meisje. "Doe ondeugd!" riep Paul; maar eensklaps voelde hij zich weer in den arm knijpen, en zag, hoe de peerds de ooren spitsten, en hoe ze, toen hij ze met een fikschen zweepslag kerrazie wou geven, op zied vlogen, en begosten te springen en te dringen.

Sla dus uw oogen op mij en gun mij glimlachjes." Toen ik met centen geschud had in mijn zak, spitsten zij de ooren, gingen met mij in den zonneschijn en ik legde voor de toekomst haar vreemde trekken vast, waarna ik haar een handvol centen gaf en zij verheugd verdwenen. Soms zijn de kleine meisjes heel aardig.

Hen kan de koning niet bedoeld hebben" en ze liepen ze voorbij, zonder dat de menschen er iets van bemerkten. Daar kwamen twee jongens aanwandelen. De eene praatte druk, maar de ander scheen bedroefd en gaf weinig antwoord. De aardmannetjes spitsten hunne ooren. "Kom, je hebt toch je verstand. Zet je er over heen. "Wie weet het volgend jaar, dan krijg je hem misschien wel. Spaar er dan voor."

Dat alles was, zonder bijna gerucht te maken, uitgevoerd. Uncle Prudent en Phil Evans spitsten toen scherp de ooren, maar niets liet zich hooren. Diepe stilte bleef heerschen. Alles sliep aan boord. De beide vluchtelingen dien naam kan men hen reeds geven, niet waar? bereikten eindelijk de hut van Frycollin.

Den vorigen winter las ik eens in het spreekwoordenboek van Snegireff en ik nam het mee naar school. Wij zouden dat uur de Russische taal behandelen. "Nu jongens, schrijf eens iets over een spreekwoord," zei ik. De beste leerlingen, Fedjka, Sjomka en een paar anderen, spitsten hunne ooren. "Wat voor een spreekwoord, wat zegt gij toch?" klonk de weervraag.

Wat!!? spitsten de beide jongens razende op, blonde addertjes gelijk. De Menæchmi? En zònder ons? En waarom niet de Bacchides? Ja, waarom niet de Bacchides? Hoe gemeen! , hoe gemeen!! Dat zal ik.... ja, dat zal ik.... Zij dachten precies het zelfde.... Aan den edelen Plinius zeggen! En aan den edelen Martialis!! En aan den edelen Quintilianus!!!

Dan eens verbeeldden zij zich een man te zien, die hen onbewegelijk stond aan te kijken, en bij nader onderzoek was het slechts een oude stronk, die zonderling gegroeid was en wel eenige overeenkomst met een menschengestalte vertoonde. Zij spitsten scherp hun gehoor. »Want", sprak de een, »waar het oog faalt, kan het oor soms goede diensten bewijzen."

Op dit oogenblik, dat ik gegrepen, geduwd, getrapt, geschopt werd te midden van het dichte gedrang, kwam Davus de poort om kijken en vroeg den poortwachters, die toe zagen: Hebben jullie mijn meester ook niet gezien? Welken meester? vroegen de poortwachters, en ik hoorde alles heel goed met mijn lange ezelsooren, die spitsten.

De ondergaande zon brak de wolken door, scheen, schuin, rossig, langs de beeldenrij, die het Theater bekroonde, op het tooneel. Het siparium schoof links en rechts open. A-a-ah! juichte het publiek. Het was het groote mimus-spel: "Laureolus", het meest geliefde. Allen, die daar zaten, spitsten zich, om te zien. Want het was het grootsche kijkspel.