Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Nauwelijks had Jan dat gezien, of hij greep de kwast en vroeg, of hij ook eens schilderen mocht. "Jawel, Jan," was het antwoord. "Maar niet met de verf morsen." Ha, dat vond hij prettig, en hij smeerde er lustig op los. "Niet zoo dik, Jan," zei de schilder. "Je moet de verf meer uitsmeren. Zooals jij het doet, is de paal de volgende week nog niet droog." "En zooals u het doet?" vroeg Jan.
Vroolijk, gijntjes schreeuwend, groepten ze om de twee tafels, pratend over 't nieuws, over de kou buiten, over de handigheid, 't gogme, van Eleazar om visch te vangen in 'n bijt. Telkens als Essie, zuinig mikkend, 'n bliek op 'n bord had geschept, vroeg Rebecca zangerig-vrindelijk: "Lus u ook wat van mijn klatsch?", en als iemand dan ja zei, smeerde ze den potlepel in de brei.
"Zeker," zegt het mannetje, en hij trok zijne vilten schoentjes uit en stapte op een' stoel en bekeek de klok en smeerde de raderen, en een oogenblik later tikte de klok weer. "Dank je vriendelijk," zei Lize. "Wat ben ik je schuldig?" "Niets," zei het mannetje. "Komaan, nu moet ik weer verder. Als je eens eene wandeling door de bergen maakt, kom dan ook eens bij mij.
Ze had eenige proefritten gemaakt buiten de westerpoort, op den weg naar het Zomerpaleis, en over zichzelf tevreden, had zij zich op de binnenplaats van het italiaansche gezantschapsgebouw teruggetrokken, zich toevertrouwend aan de zorgen van Ettore, haar chauffeur. Hij poetste, smeerde, onderzocht nauwkeurig den wagen aan alle kanten, als een beeldhouwer zijn schepping.
Angstig holde een meid, de handen stijf langs 'r hoofd suisden de ballen haar na, smakkend op 't roodbruine doekje, deukend in 't rokkengeraas, bepoedrend den wrong van 't haar. Greep haar een stevige sjouwer om 't lijf, smeerde z'n sneeuwprop tot diep in 'r nek, bukte opnieuw en wrong in den gillenden mond 'n klodder die huilend en spuwend ze spoog. Daalde dikker de sneeuw, haastig en smijdig.
Het geheele gezelschap ging op weg. Verdere bijzonderheden omtrent het gevecht ontvielen den man die weggeloopen was. De anderen, behalve Cossar die voorop ging, verdrongen zich om hem. "Waar zijn ze nou?" "Misschien al weer in hun holen. Ik smeerde 'n 'm. Ze renden op ons in om bij hun holen te kommen." "Wat bedoel je? Waren jelui dan achter ze gekomen?"
Zij veurde groote sneden van 't brood en smeerde er smout op. Ge zult allen besteld worden, niet te vechten, ge krijgt vandage den buik vol. En vader nog niet thuis?! 't zit goed, hij zal iets gevonden hebben! God van den hemel!'t was ineens weer de gouden tijd geworden!
Hij gaf hem een echt misdadigersgezicht; dat paste goed bij hem, meende hij, omdat hij uit de gevangenis kwam. Hij gaf hem een "blauw oog," een rood lidteeken over den neus, streek zijn haar over 't voorhoofd in verwarde vlokken en smeerde zijn heele gezicht met roet in. Zij lachten er een poosje om, en toen wilde Gösta 't weer afwasschen.
Vidossava smeerde de vleugels met vet en teer in en stak ze met haar kaars in brand. Wat niet verbrandde, bond zij stevig onder den buik van het paard vast. Hierna ging zij naar het arsenaal en doopte het lievelingszwaard van Momtchilo in gezouten bloed. Daarna keerde zij naar de kamer van haar gade terug. De droom van Momtchilo.
En hij kuischte voort het koperen beslag en zette den stok dan glimmend in den hoek van den heerd. De vrouw smeerde den boers beste schoenen in en zette ze nevens den wandelstok.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek