Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
»Morgen gaat de looper,» zei Bob. »Dan zullen we Pieter zijn cadeautje sturen.» »Maar hoe?» zei Bob. »In dat kistje gaan ze spoedig dood.» »Dat is waar. Weet je wat, in een mandje dan. Wij hebben wel een mandje, dat daarvoor heel geschikt is, in het schuurtje staan. Dan kunnen ze onmogelijk doodgaan door gebrek aan lucht. En zeg, jongens, nu moesten we er een gedichtje bij kunnen doen.
Eindelijk zei hij: "Wacht eens, Jan. Ik geloof, dat ik nog wat ouden rommel heb, waar misschien wel een wagentje van gemaakt kan worden. Ga maar eens mee naar 't schuurtje." "Dat zou mooi wezen, Grootvader," zei Jantje blij. De schuur werd geopend, en daar stond me zoo waar een prachtige bokkewagen kant en klaar.
"Zoowaar ik de eeuwige zaligheid hoop, een goed half uur," herhaalde zij. "Dan moet de Booze uw oogen of de mijne verblind hebben!" zeide Reinout: "want er zijn geen tien minuten verloopen, sedert ik hem in het schuurtje in 't duin met den monnik Syard in gesprek heb gezien." "Heilige God! is het mogelijk?" zeide Elske: "en de man is niet van dien stoel geweest.
"Hier zal ik mij ergens verschuilen. Waschgoed is den laatsten tijd ook dikwijls ontvreemd." Achter het schuurtje stond, naast het bleekveld, een groote ton, waarin het regenwater, dat van het schuurtje in de goot kwam, opgevangen werd. Achter die ton maakte Flipsen zich zoo klein mogelijk. Geduldig wachtte hij, of de dief komen zou. Dat gebeurde echter niet.
»Laat mij maar begaan!" pochte Joachim, die opnieuw zijn vuurroer greep en zich naar buiten begaf. Marten stond diep verontwaardigd achter op het erf voor het schuurtje, naast het hondenhok. Kees sprong kwispelstaartend en blaffend tegen hem op. Marten klopte hem op den rug en zeide: »Die stomp zal hem heugen, Kees!
Zij zat als met lamheid geslagen op haar stoel en was niet bij machte om op te rijzen en Jantje te gaan helpen. Dat bleek echter ook niet noodig te zijn, want Jantje sprong dadelijk overeind en klom weer tegen het schuurtje op. Een poosje later zat hij weer op de vorsten. Eerst was hij wel een beetje bleek van den schrik, maar dat werd spoedig beter.
Het pijpje in den mond, het onmisbare »krommertje", scharrelde hij nu over het plaatsje, in 't schuurtje, door den tuin. Een spa en een hark had hij al weten machtig te worden. En daar spitte en harkte hij al zijn zorgen mee weg, in misschien twaalf vierkanten meter zwarten grond. Ik zie hem nog alle steenen en vuil opruimen, een perkje aanleggen, een paadje plat trappen. En ik mag hem helpen.
Je weet, dat Pa van 't voorjaar zoo lang ziek geweest is en geruimen tijd onder behandeling van den dokter was?» »Zeker, dat herinner ik mij nog heel goed.» Nu en toen heeft Pa wel een twintig drankjes gebruikt, waarvan alle ledige fleschjes nog bij ons in het schuurtje staan.
Zij heeft mij onmogelijk kunnen zien, zou ik zeggen.» »Dat is waar. Bovendien zag ze er heel onverschillig uit, volstrekt niet, of zij iets kwaads in den zin had. 't Is alleen maar zoo buitengewoon opmerkelijk, dat zij nù juist buiten kwam en de stelten in het schuurtje bracht.» »Alles goed en wèl, maar ik moet ze terug hebben,» zei Bob. »Over een kwartier waag ik het weer.»
In ieder geval zult gij op de plaats, waar Koning David geslapen heeft, beter rusten, dan in het open veld. Zoo, hier zijn wij er. Zooals gij ziet is voor de spelonk een schuurtje aangebracht, eigenlijk niet meer dan een toegang tot de spelonk. Dit zeggende schoof hij den grendel weg, opende de deur en noodigde hen uit om binnen te treden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek