Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 oktober 2025
Hij wenscht niet anders dan haar te mogen dienen, zooals een page zijn meester dient. Hij hoopt haar schaatsen aan te mogen binden, garen voor haar op te houden en haar slee te besturen. Er kan geen sprake van liefde zijn tusschen die twee; maar hij is juist de man om zich gelukkig te voelen in romantisch, onschuldig gedweep. De jonge graaf is rustig en kalm en Gösta tintelt van vroolijkheid.
Heimelijk gevoelde zij zich ijverzuchtig op Freddy en Marie, die gezond en vroolijk waren, terwijl zij zwak was en zich voor ieder tochtje in acht moest nemen, maar zij had haar zuster, toen deze aarzelde met Freddy en Etienne mede te gaan, zelve aangespoord haar schaatsen te gaan halen; Marie kon toch niet altijd bij haar, Lili, thuis zitten, als ze zoo dwaas was ziek te worden, en daarbij, mama bleef haar gezelschap houden.
Riemt uwe schaatsen om en legt aan op Venus, de heldere sterre, die flikkert boven de hoeve van den verrader. ... Komt dus, vrienden; rijdend en glijdend, met de akst op den schouder, worden wij geleid door het glimmend licht van de heldere maan. ... De wind fluit en jaagt witte sneeuwvlagen vóór zich op het ijs. Komt, dappere mannen!
De torpilleurs of torpedobooten kunnen vijf en twintig knoopen of veertig kilometers in het uur afleggen. De treinen op de Engelsche en Fransche spoorwegen bereiken honderd kilometers. De ijsschuiten of beter gezegd de schuiten op schaatsen, leggen op de bevrozen rivieren van de Vereenigde Staten van Noord-Amerika honderd vijftien kilometers af.
Vóór zijn achttiende jaar heeft hij zich al bezondigd aan het maken van verzen: in een gedicht De Schaatsen bezong hij de genoegens van wintersport en van vertellingen bij den huiselijken haard om te eindigen met een sentimenteele aansporing om het leed van den arme te verzachten met een beroep op... hemelsche vergelding!
Neen, eigenlijk liep zij, maar zóó licht trad zij over de bevroren sneeuw, dat het was alsof zij danste. Haar schaatsen hingen los over haar ronden arm en zongen, al bengelend, een kletterenden wals, als hadden zij den laatsten tocht op de meren daarginds nog niet vergeten.
Uller, de god van den winter, was de zoon van Sif, en de stiefzoon van Thor. Zijn vader die nooit vermeld wordt in de Noorsche sagen moet een van de meest gevreesde vorstreuzen zijn geweest, want Uller hield van de koude en reisde gaarne door het land op zijn breede sneeuwschoenen of glinsterende schaatsen.
"Kom, wees nou lief," zeide zij, terwijl zij haar handen door zijn haar liet gaan. "Met wien heb je vandaag gereden?" vroeg hij, terwijl hij haar de schaatsen van den arm nam. Zij bloosde even, toen zij, zonder op te zien, antwoordde: "Met Peter Dam." "Dat holle vat?" Toen vloog zij verbitterd op en zeide: "U mag niet op die manier over hem praten. Ik zag hem gisteren avond als Graaf de Clairvaux.
"Kunt gij schaatsenrijden, 'Eerste der Engelschen' ga dan mee." "Goed," antwoordt Guy, "is het ijs sterk genoeg?" "Ja, nu reeds voor voetvolk, en dezen nacht ook wel voor de Spaansche kanonnen." De mannen binden hun schaatsen onder, vliegen over de spiegelgladde Zuiderzee en zijn na eenige oogenblikken bij de schepen der Geuzen.
"Het is niets, Karel," antwoordde de knaap met zijne gewone onverschrokkenheid. "Waar zijn mijn schaatsen en mijn wambuis? Ik ga spoedig naar huis om mij te drogen; want ik ben zoo nat als een kat." "Pieter Pietersz," zeide de Prins, toen de knaap hem wilde voorbijgaan, "kom hedenmiddag om zes uur bij mij op het Binnenhof."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek