Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Santje begreep dien wenk en haastte zich, terwijl zij de kopjes vulde, mij te vragen, welke der plaatsen, die ik bezocht had, ik het liefst tot mijn verblijf zoude kiezen.
"Neen Santje! blijf maar; wanneer men een minnebrief te schrijven heeft, dan zal men dralen en peinzen en kladjes maken en vreezen nog, dat stijl en uitdrukking ongenoegzaam zullen zijn om de liefde te schetsen, die men gevoelt, en het hart der beminde te vermurwen; maar wanneer het er op aankomt, zijn naam als eerlijk man te handhaven, dan behoeft men slechts ronde, onbewimpelde waarheid: dan heeft men geen fraaie keus van woorden, geen sieraden noodig.
En de meid as 'en bellefleur zei tot de lillike Sanne: "Dern, gij bint de beste." "Het 't veurige voldoan?" vroeg Santje, "en hoe geet 't met Dorus?" "Nou òf 't!" zei Griet, "'en bêter geet 't óók." Tien minuten later, toen Santje haast bij den iep op 't heuveltje was, zei Dorus, die 'en uurke op had gezeten en pas weer ien de bedstee lag: "Griet, God zal 't oe loonen.
"Hoor eens, Santje!" antwoordde ik: "ik kan u thans niet alles zeggen; maar zoo gij mij verplichten wilt, doe dan uw best en maak, dat ik, al ware het maar een paar minuten, haar alleen spreke: en ik twijfel niet, of alles zal wel in 't effen komen. Ikzelf gevoel insgelijks behoefte om op een goeden voet met haar te blijven."
Zij weigerde niet, en toen Dorus haar gekust had, en ze nog wat gepraat hadden, zei ze: "Bêterschap Dorus; genacht vrouw Meyer," en ging en lachte. Dorus was niet kwoad meer umdat ze ienstee van te helpen veur Kees op den loop was gegoan. Vijf dagen na dien avond haalde Griet de waschtobbe binnenshuus, toen ze Santje nogmaals op haar ouders huisje zag toetreden. 't Zelfde, krek 't zelfde!
Weet UEd. dan niet, Mijnheer Reynhove! dat van al de meisjes op den aardbodem er geene is, waarover men zich minder bekommert, dan over eene zuster?" "Daar laat gij u onvoorzichtig uit, Santje!" zeide ik; "ik wilde u juist voorstellen, u in het volgende voorjaar eens derwaarts te brengen; maar, nu ik dat hoor, zal ik er wel deugdelijk op passen."
"Santje! wat zijn dat voor zotheden, die u door 't hoofd malen?" zeide mijn moeder. "Ik bedank er hartelijk voor om den man in huis te halen," zeide mijn vader, "en ik wilde dat hij op zijn Pegasus naar China reed." "Dat is een verwénsching en een vérwensching tevens," zeide Suzanna.
Wie 't nou precies wil weten, dien zeggen wij: dat Santje door velen miskend, en door velen met verachting wordt bejegend, alleen omdat ze niet mooi is, terwijl zelfs anderen, die haar kennen en om haar goede inborst en edele hoedanigheden achten, haar dáárom dikwijls op den achtergrond plaatsen.
"Doar za'k oarigheid van hebben," fluisterde Dorus, en met een vervaarlijke stem riep hij der rustende toe: "Zoo mopsneus, bi'j doar! Je hebt ons zeker gewacht!" "Loat die klepben moar stoan," riep Dorus lachende: "went licht dat 'r 't een of ander ienzit dawwe kunne gebruuken as we de moes in 't lief hebben." Griet stond te lachen dat ze schudde. Santje kreeg 'en kleur van angst. Ze wist het.
En Kees dan.....? Da's ook woar ... Kees was altied present um 'r af te hoalen, went meezingen dat kos ie natuurlik niet. Kees was 'r, moar um heur nou is te zeggen dat ze goed had gezongen: um 'r 'en bluumke of pluumke te geven, dat kos ie natuurlik toch ook niet. Santje en Kees zijn in 't dorp gekomen, en de bakker-kruidenier heeft haar mand gevuld zes pleskes het ie toegegeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek