Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
"He, wat ruik ik?" riep de eerste officier, terwijl hij die lucht sterk opsnoof, "Wat is er?" vroeg Robur. "Ruikt ge niets, master?...." "Inderdaad." "Het is, alsof er buskruit verbrand is." "Waarachtig, Tom, ge hebt gelijk." "Maar.... van waar komt die lucht?" "Ja, van waar?" De beide mannen roken met den neus in de lucht rond.
Dan moet je hem uitdagen. Hij wordt bleek. Waarom? vraagt hij met kelderstem. Ik fluister hem iets in. Hij glimlacht. Neen zegt hij, ongeloovig. Ik knik van ja, heusch van ja, hoor. Neen, zegt de Leeuw. Dat zal André zich niet laten doen. Als ik hem leg, dan lég ik hem ook. Dan ben IK het, die hem leg. Maar ik zal hem niet leggen ... ik ben slap, ik heb gedronken. Ik ruik het . ...
Nou, het is natuurlijk verbazend moeilijk voor mij om te kunnen zeggen, of het bij mij méér is geweest de omgevende wereld, die mij tot een zekere verwantschap heeft gebracht met die beweging, of wel het voorbeeld van de tachtigers, die ouder waren dan ik en wier bestaan ik toch kende. Trouwens, al lees je ze niet veel, dan ruik je ze toch, de dingen hangen in de lucht, nietwaar?
Ik ruik lont," zei Mr. Kahr. "De heer Mordtmann hoort zeker tot de moderne tegenstanders van de klassieke opvoeding. Ik wed, dat hij een hekel aan het Latijn heeft." "Ja, dat heb ik zeker!"
Hij was al weg, om dien van beneden te halen, heelemaal in z'n werk verdiept; en Go keek met welgevallen, hoe hij zich boog, schroefde, z'n kracht spande, dat 't bloed roodend naar z'n voorhoofd liep, tot onder z'n stug, blond haar. "Kom nu 's ruiken. Wat denk-je er van?" "Ik ruik niets," snoof Go behagelijk. "Wat leuk, dat je ook van zulke dingen verstand hebt, zeg.
Hij staat op me te loeren daar om den hoek." "Ja, zoowaar, ik ruik hem al!" zei de hond. "Dien zullen we wel gauw wegjagen." En de hond holde weg, zoover zijn ketting reikte, en blafte en huilde een heele poos. "Nu denk ik niet, dat hij van nacht weer terug zal komen," zei de hond. "Er is meer noodig dan een beetje geblaf, om dien vos bang te maken," zei de jongen.
Ik voel dat, en wat ik voel is mij niet mogelijk te loochenen! Dat mensch, dat je heeft durven aanspreken, ze is in mijne verbeelding vastgegroeid: ik voel haar naast me, ik ruik haar en ik voel het zoo intens, zóo intens, dat er nog iets is tusschen jou en haar, dat ik het je durf zeggen: je liegt, je liegt, je liegt om haar, en mij bedrieg je, daar!
"Ei! ei!" zeide Andries, een spottend gezicht zettende: "terugbrengen! wel dat bedenk je fijn! denk je dat ik je uitvluchten niet merk en geen lont ruik? Je wilt met ongebroken lading wegzeilen; maar dat gaat zoo niet: je zult bijdraaien, kameraad! of we zullen jou enteren." En dit gezegd hebbende, floot hij ten tweedenmale.
't Zijn Jupiters honden die hij met krijten En bloed verzaadt, zij bezweven de' orkaan, Wen zijn raadren op zwaavlige wolken gaan, En de grenzen der hemelen splijten. Of van de ijle doôn zij gezonden zijn, Zich te voeden met nieuwe pijn? De Titan ziet als steeds vast, niet hoovaardig. Ha! ik ruik leven! Laat mij in zijn oog maar zien!
Als gij nuttig waart voor hen, bij wie gij nu zoo hardnekkig wilt blijven, zou ik dat volhouden begrijpen; maar gij zijt volstrekt niet onmisbaar voor hen: zij zullen ook zonder u wel leven. Laat ons dus spoedig heengaan. Welnu, laat mij nog een paar dagen, om er over na te denken; dan zullen wij zien. Haast u! de wildeman rook menschenvleesch; ik ruik het gevaar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek