Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Uit de verschillende uitroepen, uit de opgewondenheid die deze mededeeling bij hen teweegbracht, konden die drie mannen ontwaren in welk een roep zij bij deze Roodhuiden stonden. Toen de Yampa's hoorden, dat er ruim twintig blanken doodgemarteld waren, dachten zij, dat het de gezochten waren, en verlangden zij de lijken te zien. Men kwam met brandende fakkels, om aan hun verlangen te voldoen.
»Mijn koning heeft niet bevolen...." »Eens voor altijd is hij onze gast, en behoort hij tot ons geleide. Roep hem, en volg ons!" Gobryas boog, keerde haastig naar het paleis terug en voegde zich na een halfuur met Phanes wederom bij 's konings gevolg.
"Zoo! komt gij ook uit den hoek?" zeide Suzanna: "neen! dan is het geen gelijke partij meer! want of ik Jetje al te hulp roep, die weet ik te voren, dat mij altijd afvalt." "Die overtuiging bewijst niet veel voor de deugdzaamheid van uwe zaak," zeide Henriëtte. "Zeer nederig aangemerkt," zeide Suzanna.
Geliefde Gemeente! »Roep Mij aan in den dag der benauwdheid, en Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eeren!" »Ik ben 't, die met de verdrukking de uitkomst geef!" In de dagen, die thans achter mij liggen, heeft de Heere deze heerlijke waarheden wederom op zoo treffende wijze vervuld. Ik heb moeilijke dagen doorgemaakt.
Is het de roep, wellicht de noodkreet van een blanke? Of de lokstem van een roodhuid, die aldus een verdoold jager in den strik wil lokken? Nu is de uiterste voorzichtigheid plicht. Mijn ooren richten zich naar alle zijden, vangen ieder geluid op. Men kon mij van verre omsingelen, zonder dat ik 't merkte. Maar geen verdacht geluid waarschuwt.
Jakob kroop vervolgens door de opening heen... Toen hij een oogenblik beneden geweest was stak hij het hoofd weer buiten het verbrijzelde luik en zei verheugd: »Roep nou maar, zoo luid je kunt, hoezee! Maar, drommels, neen! laten wij ons liever dood stil houden, er mochten kapers op de kust komen!"
"Misschien," antwoordde Samuel, op dit woord drukkende. "Mijn meester, zijt gij dan in staat deze duisternis te verdrijven?" "Wie weet het, Joe." "O! als gij dat doet, dan roep ik u uit tot den eersten geleerde der wereld!" De doctor zweeg eenige oogenblikken, hij dacht na. Zijne twee reisgezellen beschouwden hem met ontroering, zij waren door dezen buitengewonen toestand opgewonden.
Ik nader de stervende Marguérite Gauthier, vat haar hand in de mijne, zie haar aan en spreek zoo duidelijk mogelijk de enkele woorden van mijn rol: "Arme Marguérite!" Reeds wend ik mij om, toen de smeekende stem van Sarah me terug roept. Dokter, ga nog niet heen! Ik keer naar haar ziekbed terug, neem opnieuw haar pols op en roep uit: "Arme Marguérite!"
Ja, reiziger, ga maar snel achter uw kleinen gids aan, die u den weg zal wijzen naar den geurigen honing, door vlijtige wilde bijtjes voor u verzameld, een heerlijk dessert, dat de milde natuur u voorzet. Zoodra de roep begrepen is, verlaat de koekoek zijn plaats, vliegt met een gematigd snelle vlucht verder en gaat weer zitten.
"Ik wil graag aan 't verleden herinnerd worden, Edward, herinneringen, 't zij ze treurig of vroolijk zijn, roep ik gaarne op, en je kunt mij nooit grieven door te spreken over vroegere tijden. Je hebt juist geraden, hoe ik mijn geld besteden zou; een gedeelte ervan, mijn gereed geld tenminste, zou stellig dienen tot aanvulling van mijn verzameling boeken en muziek."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek