Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
En zoo zitten dan Reinard Jansen en het meesterke bij den gewonde, en niets wordt gehoord dan het eentoonig geluid der krekels onder den schoorsteen, en met steeds langere tusschenpoozen het geweervuur in de verte.
En daar de band met het grootere vaderland Zuid-Afrika op dit oogenblik was verbroken, waakte hij te zorgvuldiger voor de belangen van zijn enger vaderland de Transvaal of Zuid-Afrikaansche Republiek. In het zuiden des lands ligt »Waterfontein", de hoeve van Reinard Jansen. Jansen heeft acht kinderen; vijf zonen en drie dochters.
»De verpleger meende, dat hij den morgen wel niet halen zou." Het hart van den ongelukkigen vader krimpt ineen. »Vermoedt ge, wie de gekwetste is?" vragen de wachten medelijdend. »Wie anders kan het zijn dan mijn zoon!" komt het klagend over de lippen van Reinard Jansen. »Hier achter dezen klipsteen, heeft hij de doodelijke wond ontvangen!"
Reinard Jansen rilt er van, doch thans heeft hij het doel van zijn tocht bereikt, en hij bukt zich. Uiterlijk kalm en bedaard onderzoekt hij nauwkeurig den grond. Eenige patroonhulzen liggen verspreid tusschen het lange vertrapte gras. Anders is er niets bijzonders te zien absoluut niets. Ja toch vlak bij de klip schemert een donkerroode plek. Dat is bloed; het bloed van Frits Jansen.
Hij dacht aan de zwerftochten door de groote wildernis. »Doch waar is je man?" vraagde hij, een veldstoeltje nemend, en zich bij de eiken tafel nederzettend. »Ik verwacht hem elk oogenblik," zeide tante Martje, en nauwlijks had zij dit gezegd, of de breedgeschouderde gestalte van Reinard Jansen trad, het doek bij den ingang wegslaande, de tent binnen.
Eliëzer aarzelt om voort te gaan. »Spreek door," gebiedt Reinard Jansen. »Ik wist, wat er gebeurd was tusschen den ouden baas en den jongen baas." »Van welken kant kwam Frits?" werpt Jansen er tusschen in. »Ik weet het niet," zegt Eliëzer. »Van den linker kant," meent Hector. »Van den rechter kant," meent Schaap. »Laat dat maar," zegt Jansen, »het geeft ook niet. Ga voort, Eliëzer!"
Hij keek hen even aan zonder iets te vragen. Doch met het geweer in de hand en zwart van den kruitdamp, kwam de oude Dirk Kloppers juist aan van den anderen kant. Hij greep den bruinen klepper van Reinard Jansen bij den teugel en riep: »Halt Neef, waarheen?" »Dáár heen!" riep Reinard Jansen, met de hand wijzend, en in korte, ongeduldige woorden deelde hij de reden mee.
Het gevecht van Krugersdorp is een aaneenschakeling geweest van bloedige schermutselingen, die in een wijden kring hebben plaats gehad, en terwijl Frits achter den grijzen klipwal het Maxim in bedwang hield, waren Reinard Jansen en zijn vier andere zonen op een geheel ander terrein van het slagveld.
»Als ik het aangezicht van mijn kind in vrede mag aanschouwen aan deze zijde van het graf dan Jack Williams!" zegt Reinard Jansen op langzamen, ernstigen toon, »dan zal het u vergeven zijn!" »En anders?" gilt de stervende »en anders?" Doch Reinard Jansen hoort die woorden niet meer; in één sprong is hij buiten, en hij springt in het zaâl.
Bij zoo'n bezoek ontdooide het strak en streng gelaat van Reinard Jansen, en iets als zonneschijn begon te schemeren op dat door de zon verbrand gelaat. Een Engelsche Boer dat kon er ook nog zoo wat mee door, maar in den Engelschen koopman zag baas Jansen den spion, den verrader, die het land ging verkennen voor Engeland.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek