United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Reinard Jansen had het meesterke de reis niet aangeraden en niet afgeraden. Het scheen hem totaal onverschillig te zijn. Hij was juist bezig in de wagenschuur, die door het vuur was gespaard gebleven, een loslatenden ijzeren tand te bevestigen in de zware egge, toen het meesterke kwam afscheid nemen. »Het ga je goed," zeide Jansen en reikte hem de hand.
De grijze Voortrekker begreep dien blik, maar den gefolterden man vol deernis aanziende, zeide hij: »Neef Reinard, ik vraag niet uit nieuwsgierigheid, maar ik tracht een uitweg te vinden uit dezen verschrikkelijken doolhof. Gelooft ge niet, dat uw ongeluk mij ter harte gaat?" Hij behoefde het niet te vragen; Jansen kon het lezen in die oogen.
Het was dezelfde officier, dien wij op het slagveld van Krugersdorp hebben ontmoet in gesprek met Reinard Jansen: Arie, Lena's broeder. Er verliepen slechts weinige oogenblikken, toen hij, tusschen Marling en Lena in, die den kleinen Albert op haar arm droeg, op de hooge blauwzerken stoep verscheen.
En juist zal de olifantenjager zijn jongste jachtavonturen mededeelen, als hij in zijn voornemen wordt gestuit door de komst van Geertrui en van Reinard Jansen, een zoon van grootmoeder Kloppers' broeder Lodewijk . Zie »Helden van Zuid-Afrika". Reinard Jansen is zoo pas bij Geertrui aangekomen, wil van nacht op Vredenoord logeeren, en morgen zijn reis voortzetten naar huis.
Luide weerklonk het eerste hanengekraai door den stillen nacht, en zijn zware hand op den schouder van den jongeling leggend, zeide de kommandant: »Hoe heet ge jonge man?" »Frits Jansen." »Een zoon van Reinard Jansen?" »Ja, kommandant." »Ik ken hem; hij is een wakker man, wiens hart warm klopt voor zijn volk.
»Omdat het hem na de harde woorden, die er gevallen waren, onmogelijk was, Waterfontein voorbij te rijden," meende de grijsaard. Er volgde een pauze. »En waarom maakte Jack Williams den omweg?" vraagde de oude Kloppers opnieuw. »Hoe kan ik dat weten!" zeide Reinard Jansen. »Kon hij soms het gezicht der verbrande woning niet uitstaan?" zeide Kloppers.
Het meesterke verliet stil het vertrek, want in dit plechtig en heilig oogenblik voelde hij er zich te veel. Hij ging naar buiten, en dronk met volle teugen de frissche morgenkoelte. En Reinard Jansen en zijn zoon waren alleen. Neen, alleen wel niet. Licht hebben eenige engelen het roerende tooneel aanschouwd.
Woord Van De Dag