Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Een groene smaragd straalde op haar kleinen vinger. Ik heb geen geluk, zuchtte zij. Florjan Pacôme glimlachte en keek daarna Henriëtte in de oogen. Zijn blik was oolijk en grijs. Een kleine roode puist kleurde op zijne linkerwang. Het geluk, mijn liefje, is een uitvloeisel van de menschen. Het is een tooverwoord, waarmede zij de oorzaken van hun vreugd omhangen. Wat hebt gij te melden?
Elders in dat gedicht lezen wij, dat een schild wordt gekloofd als een raap . Den dapperen OGIER laat men struikelen over erwten, om hem zoo ten val te brengen . In de Couchi wordt eene veete bij een zwerende puist vergeleken. Ridder SEGHELIJN zegt van zich zelven: Ende so ic ben een quade sprute, So moet die pust breken ute. Zijn ros Glorifier eet gebraden kapoenen.
"Bèsser," begon Poddy te gijnen: "besser? Weiss ich viel waas ich allemaal heb!... Dáar hei-'k 'n gat en hiér hei-'k 'n gat enne 'n gat in me togus da's vièr gatte te veul om te noeme! Me kop van me romp dat de dokter 't zelvers nie-weet. 'n Puist in me nier, zeit-ie nou vraag 'k jou! Waas is 'n puist in me nier? 'n Puist op je neus daar hei-'k meer over gehoord, maar 'n puist in me nier! Waas 'n schtos! Weet jij waar zit me nier? Dan ken jij likke mir!... 'n Brief-ie voor 't gasthuis, nòg! Al kreeg 'k 'r tien danne nòg nie!... Ken 'k in 't gasthuis me kindere d'r monde schtoppe? Wie zel ze te vrete geve as-'k gaule leg in 'n gasthuis? 'n Puist in me nier! Hier let 'k teminste nog op hoe Joozep cigarette maakt en as me godbeware wat overkomp, is 't in me èigen vuil Rebecca zet jij 't pappie maar op. P
't Lokkig schaapjen sterft in 't bleiten, En de geiten Vallen voor den herderstok; Waar de bouwer ploegt al wakker, Ziet hij 't akker- Vee begraven onder 't jok. Nu drukt hun de hand des Heeren Weêr met zeeren, Met onreinig puist gedoornt , Menschen ende beesten woelen, En bevoelen 's Hemels grimmigheid vertoornd.
Toene wij uit Rusland zijne gejaagd 'k herinner 't me nog goed en d'r gebeurde ons watte 'n zweer of 'n puist dan papte me moeder, oleweschonoe, met fijngekauwd roggebrood 'n middel om over te zoene"... "Da's 'n hééle tijd gelejen, wiè wiè?," praatte Eleazar, blij dat de zieke opfleurde.
"Il n'est vieille tant estou(r)dye, Qui fist de ces choses la mendre (de geringste) Mais pour la faire ou ardre ou pendre, L'ennemy de nature humaine, Qui trop de faulx engins scet tendre, Les sens faussement lui demaine. Il n'est ne baston ne bastonne Sur quoy puist personne voler, Mais quant le diable leur estonne La teste, elles cuident aler En quelque place pour galer Et accomplir leur volonté. De Romme on les orra parler, Et sy n'y auront j
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek