United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !
Drieduizend jaar van uren onbeschermd Door slaap, en oogenblikken steeds gekloofd Door felle pijnen, tot zij jaren schenen, Foltring en eenzaamheid, wanhoop en smaad, Die zijn mijn rijk: eindloos roemruchtiger Dan de gebieden, die gij overschouwt Van onbenijden troon, o Machtge God!
Vitellius wierp er een onverschilligen blik op. Mannaeï daalde van de estrade af, en toonde het aan de Romeinsche hoofdlieden, die langs deze zijde aanzaten. Ze bekeken het met onderzoekende blikken. De scherpe snede van den bijl had het van boven naar beneden gekloofd, en de kaak gespleten. Een stuiptrekking trok de mondhoeken neer. Stollend bloed vlekte den baard.
Door het heldere licht scheen het wel of die reuzen-gevaarten in de onmiddellijke nabijheid waren; die scherpe, kale rotsen, licht van kleur en zoo gekloofd, dat de slagschaduw van den eenen rug, den anderen bedekte, waaruit de bekoorlijkste lichtspelingen ontstonden. De lucht was strak en blauw, en de bergen teekenden zich daar licht tegen af.
Toen terugkeerend naar zijn schip in somber zwijgen, scheepte hij zich in en voer weg. In tweeën gekloofd door een slag viel toen daar Het schild van den vorst van zijn eiken pilaar; De slag heeft ontzet Die leven op aard, die in groef zijn gebed. Tegnér, Frithiof-sage. Sigurd Ring als vrijer.
Burchard Knap is genaderd en heeft hem met eenen enkelen slag het hoofd gekloofd. Ingelram Van Eessen heeft den hofraadsheer Tancmar den schouder afgehakt; Isaac Van Eeninghe heeft den hofbottelier bij de poort der kerk vermoord...." "IJselijk, ijselijk!" morde Robrecht, de handen met wanhoop wringende. "Kent gij niet mher Disdir Vos?" vroeg hij. "Zeker, heer, ik ken hem wel."
Gwinebants helm was gekloofd en de stroom bloed vloeide er langs; maar hij stond, nog niet bezwijmd, tusschen de baroenen van Endi. Maar Gawein wierp zich haastig op Gringolet meerdere Noordhumberlanders stortten toe...
Bij een twist zijn die spaden een geducht wapen, waar al menig schedel mee is gekloofd. Als wij door de woestijn reden, zagen we menigmaal een troep van die mannen, die van hun werk kwamen met het lange wapen over den schouder, en in het halfdonker geleken ze een afdeeling soldaten op marsch.
Men struikelde er over lijken, men vertrappelde er gekwetsten, men waadde er door plassen bloed, men viel er neder met gekloofd hoofd of doorboorde borst, zonder dat men zelfs de schaduw zijns vijands had kunnen zien.
"Hoe, edele Athelstane?" zei de Zwarte Ridder; "ik heb zelf gezien, dat gij door den trotschen Tempelier ter neêr geveld werdt bij de bestorming van Torquilstone, en zooals ik dacht, en Wamba verhaalde, was uw schedel tot aan de tanden toe door gekloofd!" "Gij hebt zulks ten onrechte geloofd, heer ridder," antwoordde Athelstane; "en Wamba heeft gelogen.
Toen in de donkre diepten stond koning Sigmund hoog, En met zijn naakte hand hij het oorlogszwaard bewoog; Zij trokken 't Godsgeschenk met moeite heen en weer, Sigmund, Sinfiotli zaagde, de steen, gekloofd, viel neer; Toen kusten zij elkander, zij hieuwen met veel kracht, Tot door de open spleten hun scheen de winternacht, Toen sprongen z' uit met vreugde, zij hadden reeds verstaan, Eer zij 't elkander zeiden, waarheen zij zouden gaan.
Woord Van De Dag