Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Op dit moment kwam stil een deftig heertje binnen, die vóór ze 't merkten bij de bruid was en haar met een fluisterstem gelukwenschte. Toen stak hij Paul de hand toe: "Bruigom," zei hij, "wel gefeliciteerd!" Paul stotterde verward: "Pardon!..." en keek naar Annie. Die werd heel bleek en scheen ook even zonder tegenwoordigheid van geest te zijn; ze zei geen woord.
Stilstaande: "Vergeef me mevrouw Helmond. Na al de moeite die ik met liefde had gedaan, werd ik dien avond zoo ge.... ge.... gedesillusioneerd dat ik mij zelf een oogenblik vergat, en ook naderhand besloot om die papieren altemaal weg te doen, te verbranden, want.... Nee nee, pardon, verbrand heb ik ze niet.
NORA. Mag ik je even voorstellen: dat is Kristine die in de stad gekomen is. HELMER. Kristine?... Pardon, ik weet niet goed.... NORA. Mevrouw Linde, Torwald-lief; mevrouw Kristine Linde. HELMER. Ach zoo. Vermoedelijk een vriendin van mijn vrouw uit haar kindertijd? MEVR. LINDE. Ja, wij hebben elkaar vroeger gekend.
Ik vond juist, dat we hier zoo kalm en goed over praatten. Zou ik het nu wel zijn, die alles door elkaar haalt? Zou jij 't niet eerder zijn, die in je groote liefde voor Abraham onwillekeurig wat van de tyrannie mengt, ... pardon! die onafscheidelijk is van alle liefde?
"Gij hebt gelijk, mijnheer, en ik vraag u wel pardon", zeide zij tot Nantas, terwijl zij haar best deed zoo koud en onverschillig mogelijk te spreken. Des Fondettes vond zijn toestand bespottelijk. Hij zou alles hebben willen geven als haar echtgenoot woedend was geweest. Nantas zweeg echter. Hij was alleen zeer bleek.
"Zeg, Racier" kwam even 't hoofd van den schilder om den ezel "je spreekt nou ineens net zoo plechtig als 'n feuilleton uit 't Rotterdammertje!" "Ja, fullitons, die heb ik in alle tale geschreve ..." "O zoo, pardon dan, cher maître." "A votre service.
"Pardon, mijnheer," antwoordde de jonge man kalm. Mijnheer Bernard keek om zich heen, doch zag slechts de groote kamerschutten, waarover de concierge ook al zijn hoofd geschud had. "Wat, pardon .... wat ...." mompelde hij, "maar ik zie niets."
In den strijd des levens zullen de sterksten en bekwaamsten overwinnen, de zwakken ondergaan!" »Pardon! Dat zou waar zijn, indien men aannemen mocht, dat de sterksten en bekwaamsten, die in onze moderne maatschappij triomfeeren, inderdaad de sterksten en bekwaamsten zijn.
"Majoor, op die manier wil ik mijn vrienden niet hooren. Mijn pleegvader heb ik waarachtig lief, en.... "Bravo mijn waarde! Eere hebbe je hart. Maar permitteer me! Ik voor mij vind hem tegenover dokter Helmond en zijn vrouw een vervoerd schrielen compeer. Praat er niet van! Geeft ie wel eens een zak guldens mee? Pardon, ik heb daar niet mee te maken! Enfin, in orde!
Neem me niet kwalijk! Pardon! maar nu ik u juist ontmoet .... ik heb zoo zelden de eer u te zien .... mag ik vragen, is u tevreden over het kwartier, over de bediening!" »Zeer tevreden, meneer! Dank u!" »Bij de minste kleinigheid, hoop ik, dat ik onmiddellijk zal gewaarschuwd worden!" »Dank u zeer, meneer Van Pommeren!" En Van Reelant maakte aanstalten, om snel op weg te gaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek