Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Laat mij spreken, zei de vrouw hem omhelzend: ik mag op staanden voet doodvallen, zoo ik u ooit bedroog. Wel, val dan dood, zeide Lamme, want gij gaat liegen! Luister, zeide zij. Spreek of zwijg, sprak Lamme, 't is mij eender.
»De eenige vriendin, die ik ooit gehad heb,« riep Rose, terwijl zij zich aan haar vastklemde. »De liefste, beste vriendin. O 't is of mijn hart uit elkaar springt. Ik kan dit niet allemaal dragen.« »Je hebt meer gedragen en bent, door alles heen, het beste en liefste schepseltje gebleven, dat ooit geluk gaf aan ieder die haar kende,« zeide mevrouw Maylie, haar teeder omhelzend.
Dat mag je niet willen, dat kan je niet willen! Ik verbied het je ... O, verbied het me niet! smeekte zij, op den grond vallend en zijne knieën omhelzend. Laten we het samen doen. Het zal heerlijk zijn. Het zal roze en zilver en goud om ons zijn, als een zonsondergang. O, kan je je iets verbeelden wat zaliger zoû wezen?
Haar teer omhelzend: "'t Wordt nu tijd tenminste dat we een andere kamer gaan opzoeken: 't sloeg daarbuiten al twee." En terwijl ze samen naar boven gaan zoo heel vertrouwelijk, hand in hand zegt Eva zachtjes langs zijn schouder heen: "Ik las van avond toevallig in 't Romphuizer blaadje, dat het oud-burgemeestershuis over drie weken geveild, en acht dagen later publiek zal worden verkocht.
Jij bent er geweest, zei ik, kroop naar hem toe en jawel, hij was dood hoor; maar warm, begrijp je! »Ik nam het heer in mijn armen, maar was te zwak om hem te dragen en zoo rolde ik met hem in een droge sloot. En daar vonden mijn kameraden mij 's morgens, aardig wat door brandnetels gestoken en een dooden Spanjaard omhelzend, om het er levend af te brengen."
Ze keek hem in 't gelaat, en die bleeke trekken brachten een schok teweeg in de ingesluimerde cellen van haar brein, iets als een vonk gloorde op in haar geest, ze herkende haar zoon, en, een kreet slakend, viel ze op den bezwijmden knaap, hem kussend en omhelzend. Moeder en zoon bleven roerloos liggen. Toen Basilio weer bijkwam, vond hij zijn moeder bewusteloos.
Die lui van de guardia civil denken ook niet aan de moeders!" "Je moet zeggen dat ik uit een boom gevallen ben, hoor; niemand mag er iets van weten, dat ze me vervolgd hebben." "Waarom is Crispin achtergebleven?" vroeg Sisa, nadat ze haar zoon verbonden had. Deze keek haar enkele oogenblikken aan. Dan haar omhelzend vertelde hij haar geleidelijk de zaak van het goud.
Zij liet dit niet toe, maar deed of ze heel kwaad werd en zeide hem omhelzend: O wee mij! Ik zie al te wel, hoe weinig ik je waard ben! Wat moet men er van denken, dat je met één zuster bent, die je nog nooit zaagt en in haar huis, waar je, als je daar komt, wilt weggaan en naar de herberg vertrekken om daar te avondmalen!
"Och wat zou ik ervan denken? Stellig!" antwoordde Sisa, haar zoon omhelzend. Ze had opgemerkt dat deze voor de toekomst in 't geheel geen rekening hield met zijn vader, en ze schreide stille tranen. Basilio ging voort met over zijn plannen te spreken met dat vertrouwen van zijn leeftijd, wanneer men alleen ziet wat men wil zien. Sisa zeide op alles ja, alles scheen haar goed.
Maar Oliver's geduld hield 't niet langer uit; gehoor gevend aan zijn verlangen, sprong hij in haar armen. »God moge me zegenen!« riep de oude dame, hem omhelzend, »'t is mijn onschuldige jongen!« »Mijn lieve verpleegster!« riep Oliver. »Ik wist wel, dat hij terug zou komen ik wist 't wel,« zei de oude dame met haar armen om hem heen. »Wat ziet hij er goed uit en gekleed als de zoon van een heer!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek