Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
De Navajos hebben een volkomen nederlaag geleden en zijn op de vlucht geslagen; de Utahs rijden hen achterna, en zullen wellicht reeds heden aan het Zilvermeer zijn." "Oef!" zei het Lange Oor, terwijl hij van verbazing met open mond bleef staan. Ook zijn onderhoorigen uitten kreten van verbazing. "Is het mogelijk?" vroeg de Groote Beer. "Spreekt deze blanke tante de waarheid?"
"Oef!" ontsnapte het aan de lippen van den oude, en "oef!" klonk het ook uit den mond der anderen. Toen vroeg hij: "Dus heeft de Groote Wolf dien beroemden blanke gezien?" "Hem, en nog vele anderen: Old Firehand, Winnetou, den langen en den dikken jager, een troep, wel vijfmaal tien hoofden sterk. Ik ben gekomen, om u hun scalpen te kunnen brengen."
Naar dien kant konden zij goed zien; naar voren was het donker; dáár was het dus zaak, voorzichtig te wezen. Waar de oogen niet voldoende waren, moesten de handen helpen om op den tast verder te komen. Winnetou sloop, als gewoonlijk, voorop. Eensklaps bleef hij stilstaan, en liet een half onderdrukt, verschrikt "Oef!" hooren.
In weerwil van de dikke verflaag, die het aangezicht van den hoofdman bedekte, zag men duidelijk, dat het zich in een spottende plooi vertrok, toen hij antwoordde: "Het stond u vrij de bijl weg te werpen; maar gij krijgt geen andere." "Dat behoeft ook niet. Ik zal het wel af kunnen met mijn mes alleen, waarvan ik weet, dat ik er op vertrouwen kan." "Oef! Zijt gij van uw verstand beroofd!
En die waren allen naar den canon gereden, om tegen ulieden te vechten." "Welk een onvoorzichtigheid! En kan ik dat voor waarheid houden?" "Het is geen onvoorzichtigheid, want die honden houden u voor onschadelijk, omdat zij denken, dat gij buiten hun weten onmogelijk naar het meer kunt komen." "Is dat dan mogelijk?" "Ja. Juist daardoor wil ik u bewijzen dat ik het eerlijk met u meen." "Oef!
"Heeft dan niemand gedacht aan mijn zoon, aan Napoleon II?" riep de Keizer onder het lezen van dit bericht bij herhaling uit. Neen, niemand! Mogelijk hadden velen te Parijs zelfs dat "Oef!" van verluchting geslaakt, waarmede de tijding van zijn dood volgens zijn eigen zeggen te eeniger tijd zou worden begroet.
Bill vertelde nu, terwijl de rit altoos maar even vliegend voorwaarts ging, wat hij gehoord had. "Oef!" riep de hoofdman, "Dan is de boerderij gered, want het hoofd van dat bleekgezicht alleen is meer waard, dan de wapenen van duizend tramps. Wat doet mij dat een genoegen, dat ik hem zien zal!" "Kent gij hem al?"
Maar ... zoo lang je nu nog geen zakboekje hebt, moet je maar ... alles onthouden wat ik je gezegd heb. Ga nu maar eerst die boodschappen doen. Dan kan ik je de anderen later zeggen. Want ... als ik je te veel tegelyk opgeef, zou je ze maar vergeten wat zeg jy, Eugène? omdat je geen zakboekje hebt, weetje? Oef! Wouter deed z'n boodschappen zoo goed mogelyk, en zeker allerbeleefdst.
Wij vluchtten, en de Utahs vervolgden ons; zij waren sterker dan wij; maar toch zouden wij stand hebben kunnen houden; doch van morgen heeft zich een nieuwe groote troep bij hen aangesloten. Zij zijn nu viermaal zoo sterk als wij, en zitten ons dicht op de hielen." "Oef! dus zijt gijlieden reeds vernietigd?" "Bijna. Tien geweerschoten van hier af naar beneden woedt het gevecht.
Wij zullen zien hoe, als de lezer tenminste niet opziet tegen een zes verdiepingen hooge klimpartij. De leuning dus gepakt en naar boven. Oef! honderd vijf-en-twintig treden. Daar zijn we eindelijk boven. Nog een stap en wij zijn in de kamer, nog een en wij zouden er niet meer in zijn. Het is wat klein, maar het is hoog: en verder licht en lucht en uitzicht first class.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek