Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Hij bukte naar een steen, die veel zwaarder was dan die, welken de Groote Wolf opgetild had, tilde dien eerst op ter hoogte van zijn gordel, stak hem toen in de hoogte, hield hem een paar minuten boven zijn hoofd, en smeet hem toen weg, een pas of tien verder, waar hij bleef liggen. "Doe mij dat eens na!" riep hij den Roodhuid toe. "Oef, oef, oef!" klonk het uit den kring der toeschouwers.
Een dikke walmende geur van koffie, cognac en uitwasemende kleêren stroomde uit de groote, vierkante zaal naar de openstaande deur en sloeg hen in 't gezicht. Beiden bleven een oogenblik staan. Toen zochten zij onder de volte naar een plaats. «Oef!" zei een van hen, neêrvallend met een plomp op een stoel, «ik ben blij dat ik zit, wat een dagje". «Een dag als een andere," antwoordde de tweede.
Toen de optocht tweemaal het publiek was gepasseerd, vonden allen, dat het lang genoeg geduurd had. "'t Is mooi geweest, 't is mooi geweest, 't is drommels mooi geweest," begon vader te zingen en allen vielen mee in. "En nu stel ik voor," zei ma, "dat we bij vrouw Pruim ons glaasje melk gaan halen. Oef, wat is het warm!" "Ik weet den weg wel, vader," zei Leni.
Met een vlugge beweging zijner linkerhand trok de jager den kop van zich af, gaf hem met zijn rechtervuist een slag op zijn snoet, en smeet hem toen op den grond. "Daar ligt hij!" riep hij, zich omkeerende, den hoofdman toe. "Laat hem vastbinden opdat hij, als hij weer bijkomt, geen kwaad meer kan doen." "Oef, oegh, oegh, oef!" klonk het van de lippen der verbaasde Roodhuiden.
Denkt gij dat het Springende Hert gelukkiger zal wezen dan die twee, die met zooveel ophef begonnen en zoo naar geëindigd zijn?" "Oef!" riep het Springende Hert. "Ik durf een wedloop aan met een ree." Old Shatterhand bekeek hem nu eens met aandacht. Ja, hij had den lichaamsbouw van een goed looper, en zijn beenen waren zeer zeker in staat, om groote afstanden af te leggen zonder moede te worden.
Zij liet dus naar Lewin zoeken, wees de bestoven gasten hun kamers, bestelde voor hen een verversching en ging toen weer naar het balkon. "Dat zijn Sergej Iwanowitsch en Katawassow, de professor," zeide zij. "Oef! dat is veel op eens met die warmte," meende de oude vorst.
"Toch niet," zei ze, vrij streng; en toen hij alevel opsprong, oef! toen had dat mooije gezigtje eene waardigheid die Bart overtuigde, dat de gelegenheid voor dolle grappen met de zwarte nikkers vervlogen was.
Verscheiden Roodhuiden, insgelijks door nieuwsgierigheid gedreven, kwamen uit de schuilhoeken te voorschijn en bij hen staan. Van dat oogenblik maakte de jager gebruik om gauw nieuwe patronen in den zich excentrisch bewegenden bol te schuiven. "Oef! Oef! Oef!" hoorde hij roepen.
Oef! dat was zwoegen in het dikke zand; maar toen Johannes Windekind bij het lichte blauwe kleedje greep, vloog hij er vlug en luchtig tegen op. Halverwege den top was een konijnenhol. Het konijntje, dat er thuis hoorde, lag met kop en voorpooten uit den ingang. De duinrozen bloeiden nog en haar fijne, zachte geur mengde zich met dien van het thijmkruid, dat op den duintop groeide.
Maar toen reeds waren de deuren der Plaza opengezet en duwde de massa zich zelve naar binnen, om uit elkander te gaan in de koelte der gangen met het losgelaten «oef" van een verhitten en bezweeten hoop menschen, die elkaâr verdrongen hebben om wat frischheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek