Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 30 april 2025


'k Ben straks vóórdat ik hier kwam gevallen; en...." "En toen zoo'n schandoal hier in huus!! Kom mee, kom mee dokter. Loopen dát zu'j niet. Wat schêlt 't mien! 'k Zal oe voaren tot bij stad. Ze zullen mien nou niet missen of zuuken. 'k Zet Kwiebes den ezel veur 't kerreken op veeren. Kom moar mee noar 't stal. Ze zouwen oe kapot moaken hier! Kom gauw moar; kom mee!"

"Bidden!" zei de man: "loop! doar he'k wat oan!" Paul begon sterker te beven, maar hernam: "'k Kan oe alles niet zeggen wa'k denk en ien 't gemoed heb, moar één ding dat wee'k toch, da'j bidden mot eer da'j starft, of anders...." "Starven....!" herhaalde de vader: "wie zeit oe da'k starven zal....? Mien heufd....! o mien heufd....!"

"Loat 't moar oan mien òver! Joa, 'k nog zeggen wou, den dansekoater hêt mien ezegd, dat 'k hier en doar den vloer zal afschoaven en 'k 's oavonds hier wèzen mos, om er schuufpoeier over te strooien." "Als meneer Davids 't gezegd heeft, is 't goed; die zal 't wel met het bestuur besproken hebben."

Zij ademden weer vrijer toen zij buiten waren en spoedden zich huiswaarts. Wat dijnkt er ou van?" vroeg Standje. Dat 't uit es, al uren uit," antwoordde Belzemien. Joa moar, aangoande Leontientsje, wil ik zeggen?" meende Standje. Ooo!..." zei Belzemien eensklaps zeer gewichtig. "Ha... we zille wij moete schrijven, e-woar?"

Kun je naderhand van deze schuld wat afdoen, dan zul je niet in gebreke blijven, dat vertrouw ik. Dit echter ten slotte: Ben je te oud om te werken, of deugt je volk niet, dan is het beter dat je bij de diaconie gaat. Je kunt dan, ergens besteed, in rust je dagen eindigen, terwijl...." "Moar, de.... jongens dan...!?" zei Wessels, die puur geschrokken was. "De jongens?

En plotseling barstte 't bij haar uit, half lachen en half huilen, onbedwingbaar, midden op de straat, onder de verbaasde blikken van de talrijke voorbijgangers. "Ha moar onz' Roze wa hét-e gij! schiedt er toch uit! wordt-e gij zot!" riep La verbaasd en bijna verontwaardigd.

Dorus leerde heur hartje kennen; 't lillike zag ie niet meer. Moar "goed van binnen en knap van buuten das toch nóg bêter," zeien de jongens; "'t lillike stoot af en duut oe onrechtveerdig wêzen; de mins blieft mins zie 't oog wil óók wat." "Best meugelik! Moar Santje had er nou toch geen schoai bij. En Kees? neen, Kees ook niet. Kees is en blieft heur beste jong!" "Nietwoar, jungske!

Zoo was er eens een die mij zei, terwijl Tieldeken hem in den kelder een glas bier ging halen: 't Es 'n malsch poezeken, e-woar, meniere; moar 't es spijtig da ze kromme bienen hêt. Een golf van bloed steeg naar mijn hoofd. Kromme beenen! Daar had ik nooit iets van gemerkt. Hoe wist die kinkel....! Hè-je da nog nie gezien, meniere! lachte hij om mijn verbouwereerdheid.

Alles was veranderd, en als ze 's avonds voor haar bedstee geknield tot God sprak, dan gingen heur oogen dreug dicht, moar, nat gingen ze weer open. Alles was veranderd; door spullen en dinksigheden had Geurt de bouwknecht ook weinig schik meer.

Maar uit het achterhuis galmde eindelijk de hooge stem van moeder: "Ala jongens, schiedt er nou moar uit, 't es geried!" en meteen kwam zij binnen, 't gezicht verborgen achter de dampnevelen van een reusachtige schotel, die zij op haar beide uitgestrekte handen droeg, terwijl Rozeke en La ook alle twee met heet-dampende schotels volgden.

Woord Van De Dag

brille

Anderen Op Zoek