Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
En toen donna Micaela het luik van haar raam wegschoof en den grauwen morgen zag, zond zij dien een kushand en fluisterde: "Gij, die de morgen zijt van den dag, dat ik zal vertrekken, gij zijt de schoonste morgen, dien ik nog ooit gezien heb, en zoo grauw als ge zijt, wil ik u streelen en liefkoozen." Maar het klokgelui behaagde haar het meest.
Maar nauwelijks had donna Micaela dit gedaan of een hevig berouw maakte zich van haar meester. Zij vroeg zich af wat zij bedoeld had door zoo te handelen, zij, die geholpen was door het heilige Christuskind. Zij bloosde van schaamte toen zij er aan dacht dat ze een teeken had gezet bij een der kleine liederen, dat zoo luidde: O, had ik antwoord op één enkle vrage!
De vrouw zag haar ontsteld aan. "Ik zie het immers," fluisterde donna Micaela. "Gij zijt zoo gelijk als twee appels van denzelfden boom. Maar ik zal niets zeggen, als je het niet wilt." "Hij zal mij dooden," zei Marcia. "Ik weet, dat er één is, die niet zal toestaan dat hij u doodt," zei donna Micaela. "Anders ontneemt men u het kind," vervolgde zij. Allen zwegen en keken naar de beide vrouwen.
Zij kwam dadelijk terug en verzocht donna Micaela een paar minuten te willen wachten. Signorina Tottenham sprak met signor Favara over zaken. Maar dit was juist het oogenblik dat advocaat Favara aanzoek deed om de hand van miss Tottenham, en terwijl donna Micaela wachtte, hoorde zij hem duidelijk zeggen: "Gij moogt niet vertrekken, signorina! Wat zal er van mij worden, indien gij vertrekt!
En nadat ze al de wonderen van het beeld verteld had, verzocht ze, dat de paus de oude kerk San Pasquale zou laten reinigen en inwijden en priesters zou aanstellen voor den eeredienst van het Christusbeeld. Maar evenals in het Quirinaal, kreeg donna Micaela in het Vaticaan een weigerend antwoord.
Men zag niets van de wereld behalve de markt; daarbuiten heerschte diepe duisternis en dit maakte dat donna Micaela opnieuw het oude betooverde Diamante meende te herkennen, dat niet op de aarde lag, maar een heilige burcht was op een der hemelsche bergen. Het raadhuis met de zware balkons en de hooge trap, het groote nonnenklooster en de Romeinsche poort waren opnieuw heerlijk en wonderbaarlijk.
Op 't laatst wordt donna Micaela ongeduldig. Zij grijpt haar bij den arm en schudt dien. "Maar donna Elisa, donna Elisa." Donna Elisa hoort haar niet; ze jammert maar steeds. "Wat zal ik doen, wat zal ik doen?" "Maar maak dan de arme vrouw, die hier ligt, tot de echtgenoote van uw zoon, donna Elisa!" Donna Elisa ziet op en aanschouwt een bekoorlijk stralend gelaat!
Is het socialisme dan iets gevaarlijks, iets afschuwelijks? Het socialisme is een idylle. 't Is een idylle van een eigen thuis, van gezegenden arbeid, zooals iedere mensch dat droomt in zijn jeugd. Een heele aarde vervuld van...." Hier zwijgt hij plotseling. Toevallig heeft hij een blik geworpen op het zomerpaleis. Daar staat donna Micaela op een der balkons en kijkt naar hem.
De voerlieden verlangden een onmatig hooge betaling voor de vrachten, die ze van Catania naar Diamante gebracht hadden. Men merkte spoedig in Diamante, dat don Ferrante's echtgenoote, donna Micaela, niet veel meer was dan een kind. Zij kon er nog zoo uitzien als een voorname dame van de wereld, zij was toch niets anders dan een kind.
"Maar die hond dan, die daarbuiten loopt?" "Ik weet niet welken hond ge meent," zegt ze. Falco zegt niets meer; ook doet hij donna Silvia geen kwaad. Hij gaat stil weg, hij is bang. Hij gelooft, dat de hond dol is en dat hij nu zelf watervrees zal krijgen. Op een avond zit donna Micaela alleen in de muziekzaal. Ze heeft het licht uitgedaan en de balkondeuren geopend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek