Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
"Wat moeten die heeren officieren, die in den krijgsraad zitten, toch gedacht hebben? Geloofden zij dat Gaetano samenspande met de bandieten? Zagen zij dan niet dat hij een edelman was, een echte Alagona, een kunstenaar? Hoe hebben ze hem kunnen veroordeelen?" Donna Micaela luisterde met ontzetting, maar zij trachtte zich in te spreken, dat zij nog droomde.
Zóó had hij donna Micaela nog nooit te voren gezien. In hetzelfde oogenblik dat zij tegen hem streed, was zij groot en statig geworden. De schoonheid, die bij haar altijd kwam en ging als een onrustige gast, troonde nu op haar gelaat. Zij zag er koud en ongenaakbaar uit, een vrouw, verleidelijk om te overtuigen en te winnen. "Gij gelooft dus nog aan God, daar ge Madonna's beitelt?" vroeg zij.
"O, donna Elisa, gij hebt mijn spoorweg geholpen. Hoe zal ik u danken!" "Gij behoeft mij volstrekt niet te danken, schoonzuster!" "Donna Elisa!" "Indien de heiligen ons een spoorweg willen geven, dan is dat zeker omdat Diamante daaraan behoefte heeft, maar niet omdat ze u liefhebben." Donna Micaela deinsde achteruit. Nu eindelijk meende zij te begrijpen waarom donna Elisa kwaad op haar was.
"Moge God u kracht schenken om met haar te spreken! Ach, zeg haar, dat die knaap van Napels, die de schuld is van het geheele ongeluk, reeds uit de stad verbannen is. Zeg haar, dat allen boete willen doen. O, spreek met haar, signora!" Zij voerde donna Micaela naar de ontvangkamer der Engelsche en ging met haar kaartje naar het salon.
"Geef mij een kus, Micaela. Vanavond zijt ge voor de eerste maal, nadat we Catania verlaten hebben, onweerstaanbaar geweest." En met een heeschen, wilden kreet, die hem bijna verschrikte, vloog donna Micaela in haars vaders armen. "En hij zal vele aanhangers krijgen." In de lente van 1894 begon men den Etnaspoorweg aan te leggen, en in den herfst van 1895 was die gereed.
"Arme Empedokles," zei ze en plotseling straalde haar geheele gelaat van schalkscheid. "Ge waant u opgestegen tot de goden, maar de Etna werpt altijd uw schoenen op." Cavaliere Palmeri zonk als door een schot getroffen achterover in zijn stoel. "Micaela," zei hij zwak afwerend, als iemand die niet weet hoe hij zich moet verdedigen.
Haar geschiedde recht indien Gaetano haar verachtte en haar onbeschaamd noemde. Toch had zij niets kwaads bedoeld. Het eenige dat zij begeerd had, was te weten of Gaetano haar liefhad. Weer verliepen eenige weken en donna Micaela zat nog steeds bij don Ferrante. Maar op een dag had donna Elisa haar mee naar buiten gelokt.
Op hetzelfde oogenblik kwam donna Emilia binnen en hield diep buigend de deur wijd open om den geestelijken herder, don Matteo, binnen te laten. "Wat zegt ge van mij, donna Micaela?" zei hij lachend. "Maar gij begrijpt, dat is het oude passiespel. Ik zag het eens in mijn jeugd in de groote opera te Palermo en ik geloof, dat het dit stuk was, dat mij tot priester gemaakt heeft."
En wat don Ferrante haar wilde zeggen, was, dat het hem gelukt was voor haar vader een plaats te koopen in de broederschap van het heilig hart te Catania. Maar ofschoon don Ferrante zeer duidelijk sprak, scheen donna Micaela hem volstrekt niet te verstaan.
Ik heb u lief, ik kan u niet laten vertrekken. Ik zou het niet gewaagd hebben te spreken, indien ge niet gedreigd hadt te vertrekken. Maar nu " Hier daalde zijn stem, maar donna Micaela wilde niets meer hooren, zij verwijderde zich snel. Zij begreep dat zij hier overbodig was. Indien het signor Favara niet gelukte de groote weldoenster in Diamante te doen blijven, zou niemand dat kunnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek